'''Ві́ла''' ({{lang-la|villa}}) — вялікі загарадны дом.
У [[Старажытны Рым|Старажытным Рыме]] віламі называлі сельскія пабудовы або маёнткі землеўладальнікаў. У эпоху [[Рымская імперыя|імперыі]] вілы ператварыліся ў цэнтры [[сельская гаспадарка|аграрнай]] вытворчасці, часам месцамесцы жыцця і адпачынку арыстакратаў. У [[сярэднявечча|сярэднявечнай]] [[Востраў Вялікабрытанія|Брытаніі]] пад тэрмінам "віла" вызначаліся замкнёныя памешчыцкія гаспадаркі, дзе залежныя сяляне-''вілан''ы знаходзіліся пад юрысдыкцыяй[[юрысдыкцыя]]й свайго пана і за карыстанне яго зямлёй адпрацоўвалі ўна памешчыцкайпамешчыцкім гаспадарцынадзеле. У [[Францыя|Францыі]], [[Іспанія|Іспаніі]] і [[Партугалія|Партугаліі]] вілы разглядаліся адначасова як маёнткі і [[вёска|вёскі]].
У рэнесанснай[[рэнесанс]]най [[Таскана|Таскане]] віламі называлі ўмацаваныя загарадныя сямейныя рэзідэнцыі, якія ў [[14 стагоддзе|XIV]] - [[16 стагоддзе|XVI]] стст. прыйшлі на змену родавым [[замак|замкам]]. Паступова ў [[Італія|Італіі]] сфарміраваліся пэўныя [[архітэктура|архітэктурныя]] стылі такіх пабудоў. У [[18 стагоддзе|XVIII]] - XIXпачатку [[20 стагоддзе|XX]] стст. будаўніцтва віл было запатрабавана ў Вялікабрытаніі і, Францыі.Міжземнаморскіі (зГерманіі, наяўнасцюадкуль марскогамода ўзбярэжжана абоіх вадаёму)распаўсюдзілася іпа англійскіўсім (зсвеце. садам і альтанкамі)Розныя стылі будаўніцтва шырока распаўсюдзіліся ва ўсім свеце івіл паўплывалі на архітэктуру іншых відаў сельскіх жытлаў.
