Альфонс Муха: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 50:
== Вяртанне на радзіму ==
Адразу ж пасля вяртання ў Чэхію ў велізарным Хрустальным зале [[Замак|замка]] Збірагі недалёка ад Прагі ён ўзяўся за працу. На працягу наступных васемнаццацi гадоў з-пад яго пэндзля выйшла дваццаць манументальных палотнаў, якія паказваюць пераломныя вехі ў гісторыі славянскіх народаў, у прыватнасці, «Славяне на гістарычнай радзіме», «Сімяон, цар Балгарыі», «Пропаведзь Яна Гуса», «Пасля [[Бітва пад Грунвальдам, 1410|Грунвальдскай бітвы]] », «Ян Каменскі пакідае радзіму» і «Адмена прыгоннага права на Русі». У гэтыя ж гады ён працуе над інтэр'ерамі самых вядомых будынкаў Прагі ў стылі мадэрн - Муніцыпальнага дома, [[Гасцініца|гатэляў]] «Еўропа» і «Імперыял», стварае эскіз галоўнага
У [[1928]] годзе Муха заканчвае сваю «Славянскую эпапею» і дорыць гораду Прага. З прычыны таго, што ў тагачаснай Празе не знайшлося [[Галерэя|галерэі]], якая магла б размясціць яе ўсю цалкам, яна часова экспанавалася ў Палацы кірмашоў, а пасля вайны была змешчана ў замку ў мястэчку Мараўскі Крумлаў (даступная для агляду з [[1963]] года). Да канца яго жыцця цікавасць да яго была страчана: у Чэхаславаччыне 30-х гадоў яго творчасць лічылася і састарэлай (перыяд росквіту функцыяналізму), і празмерна [[Нацыяналізм|нацыяналістычнай]].
Патрыятызм мастака быў настолькі вядомым, што ўлады [[Нацысцкая Германія|гітлераўскай Германіі]] ўключылі яго ў спіс ворагаў
== Спасылкі ==
|