Амедэо МадзільяніМадыльяні нарадзіўся ў сям'і [[яўрэі|габрэяў]]-[[Сефарды|сефардаў]] Фламінія МадзільяніМадыльяні і Яўгеніі Гарсен ў Ліворна ([[Таскана]], [[Італія]]). Ён быў самым малодшым (чацвёртым) з дзяцей. Яго старэйшы брат, Джузэпэ Эмануэле Мадыльяні ([[1872]]-[[1947]], сямейнае імя Мена), - пасля вядомы італьянскі палітык-антыфашыст. Прадзед яго маці, Саламон Гарсен, і яго жонка Раджына Спіноза пасяліліся ў Ліворна яшчэ ў [[XVIII]] стагоддзі (аднак іх сын Джузэпэ ў [[1835]] годзе пераехаў у [[Марсель]]); сям'я бацькі перабралася ў Ліворна з [[Рым]]а ў сярэдзіне [[XIX]] стагоддзя (сам бацька нарадзіўся ў Рыме ў [[1840]] годзе). Фламінія Мадыльяні (сын Эмануэле МадзільяніМадыльяні і Алімпіі Дэла Рокка) быў горным інжынерам, кіраваў вугальнымі шахтамі ў [[Сардзінія|Сардзініі]] і кіраваў амаль трыццаццю акрамі лясных угоддзяў, якімі валодала яго сям'я.
Да часу з'яўлення на свет Амедэо справы сям'і прыйшлі ў заняпад; маці прыходзілася зарабляць на жыццё выкладаннем французскай мовы і перакладамі, у тым ліку твораў ГабрыэлzГабрыэля д'Аннунцыо. У [[1886]] годзе ў доме МадзільяніМадыльяні пасяліўся яго дзед - збяднелы Ісаакій Гарсен, які да сваёй смерці займаўся выхаваннем ўнукаў. У доме таксама жыла яго цётка Габрыэла ГарсенГарсэн (пасля скончыла жыццё самагубствам) і такім чынам Амедэо з дзяцінства быў пагружаны ў французскую гаворку, што пазней палегчыла яму інтэграцыю ў [[Парыж]]ы. Лічыцца, што менавіта рамантычная натура маці аказала велізарны ўплыў на светапогляд юнага МадзільяніМадыльяні. Яе дзённік, які яна пачала весці неўзабаве пасля нараджэння Амедэо, з'яўляецца адным з нямногіх дакументальных крыніц аб жыцці мастака.
Ва ўзросце 11 гадоў МадзільяніМадыльяні захварэў плеўрытам, у 1898 годзе - тыфам, які быў у той час невылечным захворваннем. Гэта стала паваротнай кропкай яго жыцця. Па аповядах яго маці, лежачы ў ліхаманкавым трызненні, МадзільяніМадыльяні трызніў шэдэўрамі італьянскіх майстроў, а таксама распазнаў сваё прызначэнне ў якасці мастака. Пасля выздараўлення бацькі дазволілі Амедэо кінуць школу, каб той мог пачаць браць урокі малявання і жывапісу ў ліворнскай Акадэміі мастацтваў.
