Анатоль Вікенцьевіч Сабалеўскі: Розніца паміж версіямі

Скончыў [[БДУ]] (1958). З 1961 навуковы супрацоўнік [[Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі|Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору [[АН БССР]], з 1972 загадчык кафедры [[Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў|Беларускага театральна-мастацкага інстытута]]. У 1974 годзе абраніў доктарскую дысертацыю па мастацтвазнаўстве. У 1975-м прысвоена званне прафесара. У 1984—1989 гадах рэктар [[Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў|Беларускага театральна-мастацкага інстытута]]<ref name="Тут"/>.

Друкуецца з 1952<ref name="БС"/>. Даследаваў творчыя сувязі беларускага тэатральнага мастацтва з тэатрамі іншых рэспублік [[СССР]] («Беларуская драматургія у тэатрах народаў СССР», 1972), праблемы развіцця беларускай савецкай драматургіі («Беларуская савецкая драма», кн. 1-2, 1969-72). Склаў 2-томную «Хрэстаматыю па гісторыі беларускага тэатра і драматургіі» (1975). Выступаў з тэатральна-крытычнымі артыкуламі і рэцэнзіямі (кнігі «Рампай асветленае», 1962; «Жыццё тэатра», 1980), напісаў манаграфію пра [[Барыс Віктаравіч Платонаў|Б. Платонава]] («Уладар дум чалавечых», 1964). Беларускай тэатральнай Ленініане прысвечаны яго працы «Увасабленне майстэрствам акцёра» (у зборніку «Вобраз У. І. Леніна ў беларускім мастацтве», 1970) і «Вобраз [[Ленін|У. І. Леніна]] на беларускай сцэне» (1980). Аўтар аповесці «Жылі-былі хлопцы…» (1961), апавяданняў<ref name="БС"/>.