Аляксандр Дзмітрыевіч Балашоў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2:
{{вызнч|1=Аляксандр Дзмітрыевіч}} {{вызн|1=Балашоў}} (13 ([[24 ліпеня|24]]) ліпеня [[1770]], [[Масква]] — 8 ([[20 мая|20]]) мая [[1837]], [[Кранштадт]]) — рускі дзяржаўны дзеяч, генерал-ад'ютант ([[1809]]). У [[1804]]-[[1807]] маскоўскі, у [[1808]]-[[1809]] пецярбургскі обер-паліцмайстар, у [[1809]]-[[1810]] пецярбургскі вайсковы губернатар. У [[1810]]-[[1812]] і у [[1819]] — міністр паліцыі. У [[1810]] — член [[Дзяржаўны савет, Расійская імперыя|Дзяржаўнага Савета]].
 
ПачаткаўПачаў службу ў лейб-гвардыі [[Ізмайлаўскі полк|Ізмайлаўскім палку]], але з-за адсутнасці сродкаў перавёўся ў армію; у 1799 годзе быў прызначаны камендантам [[Омск]]а; у наступным годзе выключаны са службы, але неўзабаве прызначаны [[рэвель]]скім вайсковым губернатарам. Прабыўшы нядоўга ў адстаўцы, Балашоў быў прызначаны маскоўскім обер-паліцмайстарам, затым [[генерал-крыгскамісар]]ам, [[пецярбург]]скім вайсковым губернатарам, сленам [[Дзяржаўны савет, Расійская імперыя|Дзяржаўнага Савета]] і міністрам паліцыі ([[1810]]).
 
Перад [[Айчынная вайна, 1812|Айчыннай вайной 1812 г.]] ён суправаджаў імператара Аляксандра ў [[Горад Вільнюс|Вільню]] і даставіў [[Напалеон]]у пісьмо цара. Існуе легенда, што на пытанне Напалеона: ''«якая бліжэйшая дарога ў Маскву ?»'', ён адказаў: ''«па якой [[Карл XII]] ішоў на [[Палтава|Палтаву]]»''. З [[1816]] года Балашоў быў «па асобаму даручэнню» у свіце гасудара, а з 1819 года па 1828 год быў генерал-губернатарам Арлоўскай, Тульскай, Разанскай, Тамбоўскай і Варонежскай губерніяў.