Гіпертэрмія: Розніца паміж версіямі

'''Гіпертэрмія''' — пераграванне, назапашванне залішняга [[цяпло|цяпла]] ў арганізме [[чалавек]]а і [[жывёлы|жывёл]] з павышэннем [[тэмпература цела|тэмпературы цела]], выкліканае знешнімі фактарамі, якія абцяжарваюць цеплааддачу ў [[навакольнае асяроддзе]] або павялічваюць паступленне цяпла звонку. Гіпертэрмія ўзнікае пры максімальнай напрузе фізіялагічных механізмаў тэрмарэгуляцыі (потаавылучэнне, пашырэнне скурных сасудаў і інш.) і, калі своечасова не ліквідаваны прычыны, што выклікаюць гіпертэрмію, гіпертэрмія няўхільна прагрэсуе, сканчаючыся пры тэмпературы цела каля 41-42 ° С цеплавым ударам. Гіпертэрмія суправаджаецца павышэннем і якаснымі парушэннямі [[абмен рэчываў|абмену рэчываў]], стратай вады і соляў, парушэннем [[кровазварот]]у і дастаўкі [[кісларод]]у да [[галаўны мозг|мозгу]], якія выклікаюць ўзбуджэнне, часам курчы і страту прытомнасці. Высокая тэмпература пры гіпертэрміі пераносіцца цяжэй, чым пры шматлікіх ліхаманкавых захворваннях.

 

[[Катэгорыя:Паталагічныя працэсы]]

[[Катэгорыя:Тэрмарэгуляцыя]]