Уладзіслаў Максімілянавіч Страмінскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 50:
У 1916-1917 гадах Страмінскі, верагодна, правёў шмат часу ў бальніцы, адзначае даследчыца яго творчасці Зянобія Карніцка<ref name="LifeAndWork"></ref>. Ён не мог карыстацца пратэзамі з-за жахлівага болю. Хадзіць ён змог толькі на мыліцах, якія не кінуў да канца жыцця. У Маскве яго зачаравала прыватная калекцыя мастацтва фабрыканта Шчукіна, у якую ўвайшлі самыя разнастайныя прыклады французскага жывапісу ад [[імпрэсіянізм]]у да [[кубізм]]у. Магчыма ад таго часу Страмінскі пачаў вывучаць [[мастацтва|гісторыю]] і [[мастацтва|тэорыю мастацтва]]. Яго мастацкая адукацыя дапаўнялася самым сапраўдным вывяржэннем мастацкіх мерапрыемстваў, якія праходзілі ў рэвалюцыйнай Маскве.
У 1918—1919 працаваў у Мінску, з 1920 у [[Смаленск]]у, з 1922 у [[Вільня|Вільні]]
Зазнаў уплывы [[Малевіч]]а і [[супрэматызм]]у.
У маі 1940 вяртаецца ў Лодзь. Выкладаў (1945 — 1950) у Вышэйшай мастацкай школе (цяпер Акадэмія выяўленчага мастацтва) ў Лодзі. Прапагандаваў рэвалюцыйны авангард, стварыў смаленскі філіял аб’яднання «Сцвярджальнікі новага мастацтва», суполкі «
Заснавальнік тэорыі унізму (маніфест «Унізм у жывапісе», 1928), у якой сцвярджаў, што адзіная значнасць карціны — яна сама, а жывапіс, матэрыял, колер, форма, фактура і інш. павінны ўяўляць адзінае цэлае. Сярод твораў: «Архітэктанічная кампазіцыя 9с» (1929), «Пейзаж Лодзі» (1931), «Мора. Марскі пейзаж» (1933), «Уністычная кампазіцыя 14» (1934), цыклы «Дэпартацыя», «Грамадзянская вайна», «Таннае, як багна», «Твары», «Заходняя Беларусь», «Вайна дамам», «Рукі, якія не з намі» і інш.
| |||