Згвалтаванне: Розніца паміж версіямі

'''ЗгвалтаваннеЗгвалтава́нне''' — у агульным сэнсе — здзяйсненне палавога акту з ужываннем гвалтоўных дзеянняў у адрас аднаго з партнёраў, у вузка юрыдычным сэнсе — прымус жанчыны/мужчыны да палавога акту з ужываннем фізічнага або псіхічнага ўздзеяння.

Беларускае права разумее пад згвалтаваннем палавыя зносіны з ужываннем гвалту, або з пагрозай яго ўжывання да пацярпелай або да іншых асоб, альбоабо з выкарыстаннем бездапаможнага стану пацярпелай. Непасрэдны аб'ект злачынства: палавая воля, воля выбару партнёра жанчынай. Абавязковая якая кваліфікуекваліфікацыйная прыкмета: гвалт, або пагроза яго здзяйснення, альбоабо бездапаможны стан пацярпелай. Адным з найбольш спрэчных момантаў беларускага заканадаўства з'яўляецца непрызнанне [[сон|сну]] як бездапаможнага стану.

Традыцыйна згвалтаванне разумелася як дзеянне з боку мужчыны ў стаўленні да жанчыны. Аднак у цяперашні час у шматлікіх заканадаўствах паняцце пашыранае, пад яго падпадаюць таксама прымус да палавой блізкасці жанчынай мужчыны, жанчынай жанчыны, а таксама мужчынам мужчыны. Беларускае заканадаўства кваліфікуе згвалтаванне ў першапачатковым сэнсе — як сексуальны гвалт мужчыны над жанчынай, іншыя жа сексуальныя злачынствы кваліфікуюцца як «гвалтоўныя дзеянні сексуальнага характару» або «прымус да дзеянняў сексуальнага характару». Асобным выглядамвідам сексуальнага злачынства з'яўляецца растленне. ВаЗвычайнымі ўжыткужыхарамі жаБеларусі, частадалёкімі ўсеад юрыдычных колаў, усе сексуальныя злачынствы мянуюццазвычайна называюцца тэрмінам «згвалтаванне».

Згвалтаванне ў [[шлюб]]е стала лічыцца злачынствам параўнальна нядаўна, па меры развіцця фемінізму. Раней, практычна ва ўсіх краінах, гэта лічылася правам мужа.

Пры расследаванні згвалтавання ў абавязковым парадку вырабляеццаажыццяўляецца [[судова-медыцынская экспертыза]] пацярпелай і падазраванага. У пацярпелай праводзіцца гінекалагічны агляд, бяруцца неабходныя аналізы. Акрамя гэтага, даследуецца адзежа і бялізна пацярпелай і падазраванага. Усе атрыманыя ў выніку факты аналізуюцца на прадмет выкарыстання ў якасці доказаў меркаванага згвалтавання. У прыватнасці, знойдзеныя сляды [[сперма|спермы]] дазваляюць давесцідаказаць, што падазраваны здзяйсняў палавы акт з пацярпелай, а выяўленыя на целе пацярпелай і падазраванага сляды дужаннябарацьбы могуць сведчыць аб тым, што акт не быў добраахвотным. Аднак можна заўважыць, што экспертыза не ўсёмагутная{{крыніца?}}: пры вызначаных акалічнасцях ні сляды ўдараў на целе пацярпелай, ні сляды нядаўняга пазбаўлення некранутасці не даказваюць згвалтаванні (або віны пэўнага падазраванага), у іншых выпадках ніякіх відавочных слядоў можа не быць (напрыклад, калі згвалтаванне выраблена без фізічнага прымусу). Вядомыя нават выпадкі, калі пры згвалтаванні нявінніцы не адбывалася парыву цнатлівай плеўкі{{крыніца?}}.

Экспертыза можа апынуццааказацца беспаспяховай, асабліва калі з моманту згвалтавання мінула досыць шмат часу. З прычыны гэтага жанчыне, якая падвергнулася гвалту, рэкамендуецца неадкладна звярнуцца ў праваахоўныя органы, захаваўшы адзежу і бялізнабялізну, у якіх яна была на момант згвалтавання, ні ў якім разе не сціраючымыючы іх.