Бальдур фон Шырах: Розніца паміж версіямі

Шырах нарадзіўся ў [[Берлін]]е і быў малодшым з 4-ох дзяцей тэатральнага рэжысёра Карла Бялы фон Шыраха і яго амерыканскай жонкі Эмы Мідлтан Ліны Цілоу. Бальдур паходзіў на чвэрць са знатнага заходнеславянскага роду, а на тры чвэрці быў амерыканцам, паходжаннем з Філадэльфіі. Па лініі маці ц продкі Шыраха паставілі свае подпісы пад Дэкларацыяй незалезнасцці ЗША. Ангельская мова была яго першай мовай, па-нямецку Бальдур не мог раўмаўляць да 5-ці гадоў. У хлопца былі дзве сястры: Вікторыя і Разаліна, а таксама брат – — Карл Бенедзікт, які здзейсніў самагубства ў 1919 годзе ва ўзросце 19 гадоў.

31 сакавіка 1932 года Шырах ажаніўся з 19-гадовай Генрыетай Гофман, дачкой Генрыха Гофмана, асабістага фатографа і добрага сябра [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]]. Сям’яСям'я жаніха была супаць вяселля, але апошняе слова было за магчымылі сувязямі з Гітлерам. Фон Шырах, як прыгадваў Георг Штрасэр, быў “маладым«маладым, жанчынападобным арыстакратам”арыстакратам», якому Гітлер падараваў і прыгажуню Генрыету, і пасаду ў гітлерюгендзе. Фон Шырах праз шлюб стаў набліжаным да Гітлера. Маладая пара заўсёды была жаданым госцем у Бергхофе – — баварскай рэзідэнцыі фюрэра. У маладой сям’ісям'і нарадзілася чатыры дзіцяці: Ангеліка, Клаўс, Роберт і Рыхард.

== Партыйная кар’еракар'ера ==

Бальдур фон Шырах далучыўся да Wehrjugendgruppe (ваенізаваная моладзевая група) ва ўзросце 10-ці гадоў, стаў сябрам [[НСДАП]] у 1925 годзе. Хутка ён быў пераведзены ў [[Мюнхен]] і ў 1929 годзе заняў пасаду нацыянал-сацыялістычнай нямецкай студэнцкай лігі. Фон Шырах артымаў пасаду рэйхсюгендфюрэра (моладзевага лідара) у НСДАП у 1931 годзе, а ў 1933 годзе Бальдур стаў лідарам Гітлерюгенда і атрымаў званне групенфюрэра СА. Хутка малады чалавек пачаў з’яўляццаз'яўляцца на публічных партыйных мерапрыемствах, напрыклад – — партыйны сход у Нюрнбергу ў 1934 годзе, дзе ён з'явіўся разам з Гітлерам перад аўдыторыяй юных нацыянал-сацыялістаў. Гэтыя кадры ўвайшлі ў гісторыю дзякуючы фільму [[Лені Рыфеншталь]] “Трыумф«Трыумф волі”волі», знятым адмыслова для нацысцкай партыі. Фон Шырах сваёй дзейнасцю задаваў мілітарысцкі тон дзейнасці арганізацыі, моладзь вучылася абыходзіцца са зброяй, жыць у палявых умовах і г.д. Калі маладыя людзі падрасталі, яны станавіліся салдатамі вермахта, але ў канцы Другой Сусветнай вайны з-за недахопу салдат у частках вермахта, пачаўся прызыў хлопчыкаў з 12 гадоў у войска. 12-я танкавай дывізія СС “Гітлерюгенд”«Гітлерюгенд» была цалкам сфармавана з байцоў гітлерюгенда і адзначылася ў баях за Нармандыю летам 1944 года.

[[Файл:Bundesarchiv B 145 Bild-F051620-0043, Hitler, Göring und v. Schirach auf Obersalzberg.jpg ‎|міні|справа|Бальдур фон Шырах, Гітлер і Гёрынг у Оберзальцбургу ‎]]

У 1940 годзе галава гітлерюгенда арганізаваў эвакуацыю 5 мільёнаў дзяцей з нямецкіх гарадоў, якія падвяргаліся бамбардыроўкам саюзнікаў. У тым жа 1940 годзе Бальдур далучыўся да войска і служыў у Францыі, дзе за службу атрымаў Жалезны крыж, пасля чаго быў адазваны на партыйную работу. Пасля службы ў арміі Бфльдур перадаў пасаду галавы гітлерюгенда Артуру Аксману, а сам быў прызначаны гаўляйтэрам Вены, на гэтай пасадзе ён заставаўся да канца вайны. Дзейнасць фон Шыраха адзанчалася тым, што галоўная яго мэтай была пастаянная пастаўка яўрэяў у канцэнтрацыйныя лагеры Германіі. За гады яго кіравання Венай было адпраўлена 65 тыс. яўрэяў у канцлагеры Польшчы, а ў сваёй прамове ад 15 верасня 1942 года фон Шырах адзначыў, што дэпартацыя яўрэяў – — гэта ўнёсак у развіццё еўрапейскай культуры.

Фон Шырах сдаўся ў палон у 1945 годзе. На [[Нюрнбергскі працэс|Нюрнбергскім працэсе]] Шырах асудзіў дзеянні Гітлера (разам з [[Альберт Шпеер|Альбертам Шпеерам]]). Бальдур казаў, што нічога не ведаў пра лагеры смерці. Ён прыводзіў доказы, што пратэставаў і падаваў скаргі [[Марцін Борман|Марціну Борману]] аб паляпшэнні ўмоў існавання яўрэяў. Фон Шырах сцвярджаў, што карані свайго [[антысемітызм]]а ён знайшоў у кнізе Герны Форда “Міжнароднае«Міжнароднае яўрэйства”яўрэйства». Першапачаткова Шыраху было прадстаўлена абвінавачванне ў злачынствах супраць чалавецтва за яго ролю ў фармаванні гітлерюгенда, але быў апраўданы па гэтаму абвінавачванню. Аднак, былы моладзевы лідар быў абвінавачаны ў злачынствах супраць чалавецтва за эпізод дэпартацыі венскіх яўрэяў. Яму прысудзілі 20 гадоў турэмнага зняволення з адбыццём ў турме Шпандау, што ў Берліне. 20 ліпеня 1949 года яго жонка, Генрыета, падала на развод, пакуль той знаходзіўся ў турме.

Фон Шырах адсядзеў свой тэрмін цалкам і быў вызвалены 30 верасня 1966 года. На свабодзе стары пасяліўся ў паўднёвай Германіі, апублікаваў кнігу “Ich«Ich glaubte an Hitler”Hitler» (Я верыў у Гітлера). Памёр 8 жніўня 1974 года ў мястэчку Кроф, што недалёка ад мяжы з Францыяй.

# [http:///www.dhm.de/lemo/html/biografien/SchirachBaldur /www.dhm.de/lemo/html/biografien/SchirachBaldur]

#

# [http:///www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=18818 /www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=18818]

#

# [http:///www.imdb.com/character/ch109218/ /www.imdb.com/character/ch109218/]

#

# [http:///www.archive.org/details/DieHitlerJugendIdeeundGestalt /www.archive.org/details/DieHitlerJugendIdeeundGestalt]