Аўген Кавалеўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
 
Радок 29:
 
== Біяграфія ==
Бацькі Аўгена неўзабаве пасля яго нараджэння вярнуліся ў [[Мінск]]. Выхоўваўся ў дзіцячым садку, дзе выхавацелькай была [[Уладзіслава Луцэвіч|Уладзіслава Луцэвіч]]<ref name="nikif">{{Спасылка|url=http://www.bielarus.org/open.php?n=518&a=14|загаловак=З гісторыі беларускай эміграцыі Запозненае, але вельмі патрэбнае знаёмства (трэба абавязкова выдаць зборнік прозы Аўгена Кавалеўскага)|аўтар=Ванкарэм Нікіфаровіч|копія=https://web.archive.org/web/20060513235228/http://bielarus.org/open.php?n=518&a=14}}</ref>, жонка [[Янка Купала|Янкі Купалы]]. У [[1930]]-х яго бацька быў рэпрэсаваны. Скончыў сярэднюю школу №45 г. Мінску. Яшчэ ў школьныя гады браў удзел у дзіцячых пастаноўках [[Тэатр юнага гледача, Мінск|Тэатра юнага гледача]]. Пазней, па рэкамендацыі [[Еўсцігней Міровіч|Еўсцігнея Міровіча]] накіраваўся ў школу пры [[Беларускі Дзяржаўныдзяржаўны Драматычныдраматычны тэатр|Беларускім Дзяржаўнымдзяржаўным Драматычнымдраматычным тэатры]].
У [[1944]] годзе з'ехаў з Беларусі ў [[Германія|Германію]]. Жыў у лагерах ДП у [[Рэгенсбург]]у, [[Міхельсдорф]]е, [[Остэрхофен]]е. Заснаваў з прафесійных акцёраў на эміграцыі ансамбль песні і танца «Жыве Беларусь!», пазней ператвораны ў Тэатр Эстрадыэстрады, які ездзіў з гастролямі па розных ДП лагерах. У [[1947]] у Міхельсдорфе выдаў «Кароткі курс навучання акцёра».
 
Пісаў таксама апавяданні, фельетоны і п'есы, якія публікаваліся як на старонках эміграцыйных часопісаў «[[Сакавік, часопіс|Сакавік]]», «[[Моладзь, часопіс|Моладзь]]», «[[Напагатове, часопіс|Напагатове]]» і інш., гэтак і выходзілі асобнымі выданнямі «Вясновы жук» (Амберг—Рэгенсбург, 1946), «Лекар мімаволі» (Рэгенсбург, 1946), «Ліхадзейка» (Міхельсдорф, 1946), «Шапка няўгледка» (Міхельсдорф, 1947), «Блакітная Вілія» (Остэрхофен, 1948), «Госці з Тунісу» (Міхельсдорф, 1948), «Случчакі» (Парыж, 1949).
У [[1949]] годзе перабраўся ў [[Францыя|Францыю]], дзе быў вымушаны працаваць у парыжскай кравецкай майстэрні. На пачатку [[1950]]-х гг. быў сакратаром і кіраўніком аддзелу культуры Галоўнай Управыуправы [[Беларуская Незалежніцкаянезалежніцкая Арганізацыяарганізацыя Моладзімоладзі ў Францыі|Беларускай Незалежніцкайнезалежніцкай Арганізацыіарганізацыі Моладзімоладзі ў Францыі]].
 
[[27 лістапада]] [[1955]] года ў залы Salle Iena ў Парыжы адбылася прэм'ера спектакля па драме Аўгена Кавалеўскага «Асуджаныя». Ён сам паставіў гэты спектакль і выконваў у ім адну з галоўных роляў. Пастаноўка выклікала вялікі рэзананс у французскай сталіцы<ref name="nikif" />.