Харугва: Розніца паміж версіямі

'''Харугва''' — 1) прамавугольнае або трохвугольнае палотнішча (радзей [[сцяг]]) з выявай [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]] або святых, замацаванае вертыкальна на доўгім дрэўку з дапамогай папярэчнай перакладзіны, — царкоўны сцяг, які носяць у час царкоўных свят. 2) Старадаўняя назва баявога вайсковага сцяга. Мела пашырэнне ў славянскіх народаў шэрагу краін, у тым ліку [[Вялікае княства Літоўскае|ВКЛ]], а таксама ў казцкіх войсках (харунка). Арганізацыйна-тактычная вайсковая адзінка рыцарскага войска ў сярэдневяковых ВКЛ і Польшчы. Існавалі харугвы земскія (складаліся з рыцарства пэўнай зямлі), родавыя (аб'ядноўвалі прадстаўнікоў аднаго роду) і надворныя, што выконвалі ролю гвардыі манархаў і магнатаў. У 16 стагоддзі ў шляхецкай кавалерыі харугвай называлі роту (звычайна складалася са 100-200 чалавек на чале з [[ротмістр]]ам). У харугву ўваходзілі кап'ёўшчыкі і стральцы; пазней з'явіліся харугвы гусарскія, панцырныя, пяцігорскія, лёгкія. У 16-17 стагоддзях харугвай часам называлі пяхотныя роты венгерскага і польскага тыпу.▼