[[Image:Grassodenhäuser.jpg|thumb|Традыцыйныя ісландскія дамы з дзёрну]]
Старажытныя ісландцы будавалі «доўгія дамы», часта паглыбленыя ў зямлю, на аснове [[драўніна|драўлянага]] каркасу[[каркас]]у, са [[сцяна|сценамі]] і дахам[[дах]]ам з [[дзёран|дзярновых]] блокаў і размешчанымі ў рад памяшканнямі. 3 сярэдзіны [[XVIII стагоддзе|XVIII ст.]] будаваліся [[горад|гарады]] з каменнымі пабудовамі, пераважна па праектах [[Данія|дацкіх]] архітэктараў (саборы ў Хоўлары, Рэйк'явіку). У [[XIX стагоддзе|XIX ст.]] склаўся тып 2—3-павярховага ісландскага дома з прывазнога лесу[[лес]]у, туфу[[туф]]у, [[базальт]]у, з абшыўкай гафрыраваным [[жалеза]]м. У архітэктуры Iсландыі з 1920-х г. выкарыстоўваюцца сучасныя формы і канструкцыі (маналітны [[жалезабетон]], стальны [[каркас]]), метады кампазіцыі, планіроўкі (новая забудова [[Рэйк'явік]]а і [[Акюрэйры]]); будуюцца 4—5-павярховыя секцыйныя дамы, грамадскія, адміністрацыйныя і прамысловыя будынкі (арх. Гудмундсан, Г. Самуэльсан, С. Тордарсан).<ref>БЭ, т. 7. С. 334.</ref>
