Ганцавіцкі раён: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 54:
=== Будова паверхні ===
Паверхня раёна нізінная, належыць да Прыпяцкага Палесся. Агульны нахіл з поўначы на поўдзень. 85% тэрыторыі раёна з абсалютнымі адзнакамі 150—160 м, 13,8% ніжэй 150 м. Найвышэйшы пункт 195,8 м (на поўначы раёна, каля в. Шашкі). Найменшая абсалютная адзнака на паўднёва-ўсходняй ускраіне раёна, у даліне ракі Цна — 145 м над узроўнем мора.
 
Геалагічная будова і карысныя выкапні. У тэктанічных адносінах Ганцавіцкі раён прымеркаваны да паўночнага схілу Палескай седлавіны. Зверху залягаюць пароды антрапагеннага ўзросту магутнасцю 60 — 90 м (у ледавіковых лагчынах да 140 м), у складзе якіх адклады сожскага (на по-ўначы), дняпроўскага і бярэзінскага зледзяненняў. Пад антрапагенавымі ўтварэннямі неагенавыя і палеагенавыя адклады магутнасцю 10 —20 м, мелавыя — 30 — 50 м (на захадзе ад г. Ганцавічы размытыя), на ўсходзе трапляюцца дэвонскія, паўсюдна верхнепратэразойскія (венд і рыфей) магутнасцю да 380 м. Агульная магутнасць платформавага чахла 470—750 м. Пад ім на глыбіні 300—600 м ніжэй узроўню мора пароды крышталінавага фундамента. 27 радовішчаў торфу з агульнымі запасамі 58,5 мільёна тон (найбольшыя [[Пусташ-Дабралуцкае]], [[Падвялікі Мох]], [[Галь]], [[Пятрова Паляна]]); Круговіцкае радовішча будаўнічага пяску; Крышы-лавіцкае радовішча глін.
=== Геалагічная будова і карысныя выкапні ===
Геалагічная будова і карысныя выкапні. У тэктанічных адносінах Ганцавіцкі раён прымеркаваны да паўночнага схілу [[Палеская седлавіна|Палескай седлавіны]]. Зверху залягаюць пароды антрапагеннага ўзросту магутнасцю 60 — 9060—90 м (у ледавіковых лагчынах да 140 м), у складзе якіх адклады сожскага (на по-ўначыпоўначы), дняпроўскага і бярэзінскага зледзяненняў. Пад антрапагенавымі ўтварэннямі неагенавыя і палеагенавыя адклады магутнасцю 10 —2010—20 м, мелавыя — 30 — 5030—50 м (на захадзе ад г. Ганцавічы размытыя), на ўсходзе трапляюцца дэвонскія, паўсюдна верхнепратэразойскія (венд і рыфей) магутнасцю да 380 м. Агульная магутнасць платформавага чахла 470—750 м. Пад ім на глыбіні 300—600 м ніжэй узроўню мора пароды крышталінавагакрышталічнага фундамента. 27 радовішчаў торфу з агульнымі запасамі 58,5 мільёна тон (найбольшыя [[Пусташ-Дабралуцкае]], [[Падвялікі Мох]], [[Галь]], [[Пятрова Паляна]]); Круговіцкае радовішча будаўнічага пяску; Крышы-лавіцкаеКрышылавіцкае радовішча глін.
 
=== Клімат ===
Паўночная частка Ганцавіцкага раёна адносіцца да Баранавіцка-Ганцавіцкага агракліматычнага раёна, паўднёвая — да Пінскага агракліматычнага раёна. Сярэдняя тэмпература студзеня -5,7, ліпеня 18 °С. Ападкаў выпадае 645 мм у год. Вегетацыйны перыяд 193 суткі.
 
=== Гідраграфія ===
Рэкі большай часткі раёна належаць да Прыпяцкага гідралагічнага раёна. Найбольшыя [[рака Лань|Лань]] з прытокам [[рака Нача|Нача]], [[рака Цна, прыток Прыпяці|Цна]], [[рака Бобрык 1|Бобрык]]. Пры ўпадзенні ракі [[Рака Нача|Нача]] ў Лань вадасховішча Лактышы. Густата натуральнай рачной сеткі 0,45 км/км². Даўжыня ўсёй меліярацыйнай сеткі 8211,1 км, у тым ліку адкрытай 2140,7, у якую ўваходзіць 91,6 км адрэгуляваных водапрыёмнікаў, 1252,5 км магістральных і паводкавых каналаў, 52,5 км — агараджальных, 743,9 км рэгуляцыйных каналаў. На тэрыторыі раёна маецца 1011 азёр: плошчай[[возера большБохнава|Бохнава]], за[[возера 0Чырвонае,1 гаГанцавіцкі раён|Чырвонае]], [[возера Дубоўскае|Дубоўскае]], [[возера Горнае|Горнае]], [[возера Малое, Ганцавіцкі раён|Малое]], [[возера Шчыльнае|Шчыльнае]], [[возера Качайскае|Качайскае]], [[возера Жабы|Жабы]], [[возера Вялікае Пакамерскае|Вялікае]] і [[возера Малое Пакамерскае|Малое Пакамерскія]], [[возера Лунёва|Лунёва]], найбольшае з іх — [[возера Дубоўскае]] (17,8 га).
 
=== Глебы ===
Глебы адносяцца да Ганцавіцка-Лунінецка-Жыткавіцкага аграглебавага падраёна, паўночная ўскраіна — да Гродзенска-Ваўкавыска-Слонімскага аграглебавага падраёна. Глебы сельгасугоддзяў (у працэнтах): дзярнова-падзолістыя — 5,1, дзярнова-падзолістыя забалочаныя — 36, дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя — 21,2, тарфяна-балотныя — 31,1, поймавыя — 5,6; паводле механічнага складу (у працэнтах): сугліністыя — 0,03, супясчаныя — 23,4, пясчаныя — 43,9, тарфяныя — 32,5. Плоскасная эрозія на 4,4% плошчы ворных зямель, у тым ліку на 0,7% сярэдняя і моцная.
 
=== Раслінны і жывёльны свет ===
Расліннасць належыць да Нёманска-Перадпалескай геабатанічнай акругі. Лугі невялікімі ўчасткамі, агульная плошча 14,1 тыс. га. Сухадолы займаюць 97,8%, нізінныя 2,2% пераважна ў поймах рэк. Пад лясамі, якія адносяцца да падзоны грабава-дубова-цёмнахвойных лясоў, 50,2% тэрыторыі раёна. Пашыраны раўнамерна, пераважна суцэльным масівам, які зрэдку разрываецца сельскагаспадарчымі ўгоддзямі. Склад лясоў (у працэнтах): хваёвыя 47,2, яловыя 3,8, дубовыя 1,9, чорнаальховыя 14,8, пушыстабярозавыя 31,2, грабавыя 0,2, ясянёвыя 0,1. 16,1% лясоў — штучныя насаджэнні, пераважна хваёвых. Сярэдні ўзрост дрэвастою хваёвых парод 49 гадоў, цвёрдалісцевых 48 гадоў. На 32 гектарах размешчаны лесагадавальнікі і лясныя плантацыі. 27 балот (належаць на захадзе раёна да Кобрынска-Пружанска-Ганцавіцкага тарфянога раёна, на ўсходзе да Лунінецка-Любанскага тарфянога раёна) плошчай 56,9 тыс. га, з якіх 42,8 тыс. га нізінныя, 8,1 тыс. га вярховыя, каля 6 тыс. га пераходныя. Найбольшыя балотныя масівы: Саніта, Падвялікі Мох, Пусташ-Дабралуцкае, Галь, Пятрова Паляна. 3 паляўніча-прамысловых жывёл водзяцца [[лось]], [[дзік]], [[ліс]], [[заяц-бяляк]], [[заяц-русак]], [[янотападобны сабака]], [[вавёрка]], [[чорны тхор]], [[лясная куніца]], [[воўк]], [[рысь]], [[выдра]], [[андатра]], [[крот]].
 
=== Прыродакарыстанне і ахова прыроды ===