Флатацыя: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, ілюстрацыя
Радок 9:
Метад маслянай флатацыі прапанаваны ў [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]] ў [[1860]] годзе У. Хайнсам. Зыходны матэрыял перамешваецца з маслам і вадой. [[Сульфіды|Сульфідныя]] мінералы змочваюцца маслам і ўсплываюць на паверхню, адкуль здымаюцца. Гэты від флатацыі выкарыстоўваўся у працэсах абагачэння [[графіт]]авай [[Руда|руды]] ў [[Горад Марыупаль|Марыупалі]] (1904)<ref name="ge" />. Пасля ўдасканалення гэты метад выкарыстоўваўся пры абагачэнні [[Марганец|марганцавых]] руд, дазваляючы здабываць тонкія [[шлам]]ы<ref name="ge" />.
 
Здольнасць дробных гідрафобных часцінак утрымлівацца на паверхні вады была выкарыстана пры стварэнні метаду плёначнай флатацыі (А. Нібеліус, [[ЗША]], [[1892]] г. і А. Мак-Куістэн, Влікабрытанія [[1904]] г.)<ref name="ge" />. Метад плёначнай флатацыі не атрымаў значнага выкарыстання на практыцы, аднак паслужыў асновай стварэння метадаметаду пеннай флатацыі<ref name="ge" />.
== Пенная флатацыя ==
[[File:Froth flotation.JPG|thumb|Пенная флатацыя [[Медзь|меднай]] руды на флатацыйнай машыне]]
Пенная флатацыя з'яўляецца найбольш распаўсюджаным спосабам абагачэння руд<ref name="chemport">[http://www.chemport.ru/data/chemipedia/article_4042.html]</ref>. Першы патэнт на гэты метад выдадзены Адольфу и Артуру Беселям ў [[Германія|Германіі]] ў 1877 годзе<ref name="chemport" />.
Пенная флатацыя з'яўляецца найбольш распаўсюджаным спосабам абагачэння руд<ref name="chemport">[http://www.chemport.ru/data/chemipedia/article_4042.html Хімічны партал ChemPort.Ru]{{ref-ru}}</ref>. Першы патэнт на гэты метад выдадзены Адольфу и Артуру Беселям ў [[Германія|Германіі]] ў 1877 годзе<ref name="chemport" />. Адбываецца ў трохфазным асяроддзі ([[Пульпа|пульпе]]): цвёрдыя часцінкі—вадкасць—газ<ref name="xumuk" />. Цвёрдая фаза складаецца са здробненай руды, вадкая — з вады, прадуктаў вышчалачвання мінералаў, флатагентаў, калоідных часцінак і інш. Газавая фаза утвараецца з дробных пузыркоў [[паветра]] або іншага газу, якія ўтвараюцца пры праходжанні праз аэратар<ref name="xumuk" />.
 
== Іонная флатацыя ==
Метад іоннай флатацыі распрацаваны ў 1950-х гг. у [[ПАР]] з мэтай ачысткі вады і здабычы карысных складнікаў з разбаўленых раствораў<ref name="xumuk">[http://www.xumuk.ru/encyklopedia/2/4789.html Артыкул на сайце ХиМиК.ру]{{ref-ru}}</ref>. АсобнаяАсобныя [[Малекула|малекулы]] [[іон]]ы, таксама тонкадысперсныя і калоідныя часцінкі ўзаемадзейнічаюць з флатагентамі і пераносяцца пузыркамі газу ў пену або плёнку на паверхні раствору. Магчыма выкарыстанне гэтага метады ў перапрацоўцы прамысловых стокаў, марской вады, тэрмальных падземных вод і інш.
 
== Электрафлатацыя ==
Метад электрафлатацыі выкарыстоўвае пузыркі [[вадарод]]у і [[кісларод]]у, што ўтвараюцца пры электралітычным раскладанні вады<ref name="xumuk" />.
 
{{зноскі}}