Эміль Орлік: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Біяграфія і творчасць: дапаўненне |
→Біяграфія і творчасць: дапаўненне |
||
Радок 35:
Орлік быў вядомы ў першую чаргу як мастак-партрэтыст. З 1905 года і да сваёй смерці Эміль Орлік вёў у навучальнай установе пры берлінскім Музеі дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, а з 1924 года - у Аб'яднаных дзяржаўных школах свабоднага і прыкладнога мастацтва клас афармлення кнігі. У гэты час ім былі напісаныя партрэты [[Эрнст Барлах|Эрнста Барлаха]], Лавіса Карынта, [[Ота Дзікс|Ота Дзікса]], [[Кетэ Кольвіц|Кете Кольвіца]], [[Франц Верфель|Франца Верфеля]], Рудольфа Штэйнер, [[Томас Ман|Томаса Мана]], [[Альберт Эйнштэйн|Альберта Эйнштэйна]]. Разам з Максам Рэйнхардтам Эміль Орлік працаваў над дэкарацыямі і касцюмамі для яго спектакляў у Нямецкім тэатры.
У 1917-1918 гадах Орлік прымаў удзел у перамовах па заключэнні Брэст-Літоўскага свету ў якасці афіцыйнага мастака.
Адно з твораў Орліка спакваля паспрыяла прыёме Зігмунда Фрэйда ў круг венскіх прафесараў у 1902 годзе.
== Спасылкі ==
| |||