Купал-цыбуліна: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 23:
[[Файл:Katedra Chrystusa Zbawiciela w Moskwie 2.jpg|thumb|[[Храм Хрыста Збавіцеля]] ў [[Масква|Маскве]], [[XIX стагоддзе|XIX ст.]]]]
 
На тэрыторыі сучаснай [[Беларусь|Беларусі]] купалы-цыбуліны пачалі ўжываццараспаўсюджвацца папасля задушэннізадушэння [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|паўстання 1863—1864 гадоў]], у рэчышчы палітыкі [[Русіфікацыя Беларусі|расеізацыірасіфікацыі]] і дэеўрапеізацыі, што праводзілісяправодзілася пад кіраўніцтвам [[Мураўёў-вешальнік|Мураўёва-вешальніка]]. З гэтага часу ўсякая новая пабудова мусіла адпавядаць серыі тыповых праектаў [[мураўёўкі|цэркваў-мураўёвак]] на 150—185, 250—300 або 450—500 чалавек. У [[1863]] годзе выйшаў «Збор тыповых праектаў пабудовы праваслаўных цэркваў у Беларускіх губернях», укладзены архітэктарамі Чагіным і Рэзанавым<ref name="chareuski"/>.
 
На думку беларускага мастацтвазнаўца [[Сяргей Харэўскі|Сяргея Харэўскага]], сённяшняе жаданне святароў [[Маскоўскі патрыярхат|Маскоўскага патрыярхату]] прыдаць як мага больш экзатычны, нетутэйшы выгляд сваім храмам на Беларусі з'яўляецца працягам русіфікацыйнай палітыкі, распачатай уладамі [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]<ref name="chareuski"/>.