Вікіпедыя

Анды: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Artificial123 (размовы | уклад)
35 631 праўка
Радок 73:
=== Раслінны свет і глебы ===
 
Глебава-расліннырасліннае покрыва Анд вельмі разнастайныразнастайнае. Гэта абумоўлена вялікімі вышынямі гор і значнай розніцай у увільгатненніўвільгатненні заходніх і ўсходніх схілаў. Вышынная поясностьпояснасць ўу Андах ярка выяўленая. Вылучаюць тры вышынныя паясы — Цьеры кальентэ — (гарачая зямля), Цьеры фриафрыа (халодная зямля) і Цьеры еляда (лядовая зямля).
 
У Карыбскіх Андах, на тэрыторыі Венесуэлы, растуць лістападныя (на час зімовай засухі) лясы і хмызнякі на горных чырвоных глебах. Ніжнія часткі наветраных схілаў ад Паўночна-Заходніх Анд і Цэнтральных Анд пакрытыя горнымі вільготнымі экватарыяльнымі і трапічнымі лясамі на латеритных глебах (горны дажджавы лес), а таксама змяшанымі лясамі з вечназялёных і лістападных парод. Знешні выгляд экватарыяльных лясоў мала адрозніваецца ад знешняга выгляду гэтых лясоў у раўніннай частцы мацерыка. Для гэтых лясоў характэрныя пальмы, фікусы, бананы, какава і іншыя віды. Вышэй (да вышынь 2500-3000 м) характар расліннасці мяняецца, тут тыповыя бамбукі, дрэвападобная папараць, хмызняк кока (што з'яўляецца крыніцай какаіну), хинное дрэва. Паміж 3000 м і 3800 м — высакагорны дажджавы лес з нізкарослымі дрэвамі і хмызнякамі; распаўсюджаныя эпіфіты і ліяны, характэрныя бамбукі, дрэвападобная папараць, вечназялёныя дубы, міртавыя, верасовыя. Вышэй — пераважна ксерофитная расліннасць, парах, з шматлікімі астровых, на гэтых вышынях сустракаюцца і Мохавыя балота на плоскіх участках і безжыццёвыя камяністыя прасторы на стромкіх схілах. Вышэй 4500 м — пояс вечных снягоў і льдоў.
Радок 81:
Вышэй 3000 м (прыкладна да 4500 м.) — паўпустыні расліннасць, называецца сухой пунай. Тут растуць карлікавыя хмызнякі, злакі (кавыль, вейнік), лішайнікі, кактусы. На ўсход ад Галоўнай Кардыльеры, дзе больш ападкаў, — стэпавая расліннасць (пуна і вільготная пуна) з шматлікімі танканогімі (ціпчак, кавыль, вейнік) і падушкападобнымі хмызнякамі. На вільготных схілах Усходняй Кардыльеры трапічныя лясы (пальмы, хіннае дрэва) паднімаюцца да 1500 м, да 3000 м даходзяць нізкарослыя вечназялёныя лясы з перавагай бамбука, папараці, ліян; на вялікіх вышынях — высакагорныя лугі.
 
У сярэдняй частцы Чылі лесулясы ў значнай ступені зведзеныя, калі лясы падымаліся па Галоўнай Кардыльераў да вышынь 2500-3000 м (вышэй пачыналіся горныя лугі з альпійскімі травой і хмызнякамі, а таксама рэдкімі тарфянымі балотамі), але цяпер схілы гор практычна аголены. Зараз лесулясы сустракаюцца толькі ў выглядзе асобных гаяў (хвоі, чылійскай араўкарыі, эўкаліпта, бука і платана, у падлеску — жаўтазель і герань).
 
На схілах Патагоніі Анд на поўдзень ад 38° пд.ш. — субарктычныя шмат'ярусныя лясы з высакаствольных дрэў і кустоў, пераважна вечназялёных, на бурых лясных глебах; у лясах шмат імхоў, лішайнікаў і ліян. Да поўдня ад 42° пд.ш. — змяшаныя лясы (у раёне 42° пд.ш. з'яўляецца масіў араукарыевых лясоў). Тут растуць букі, магноліі, дрэвападобная папараць, высакаствольныя іглічныя, бамбукі. На ўсходніх схілах Патагоніі Анд — у асноўным букавыя лясы. На крайнім поўдні Патагоніі Анд — тундравая расліннасць.
Радок 91:
=== Жывёльны свет ===
[[Файл:Lama3.jpg|thumb|right|250px|[[Лама|Ламы]]]]
Жывёльны свет паўночнай часткі Анд ўваходзіць у бразільскую зоагеаграфічную падвобласть і падобны з фаунайфаўнай прылеглых раўнін. Жывёльны свет Анд на поўдзень ад 5° паўднёвай шыраты адносіцца да чылійска-патагонскай падвобласці. ФаунеФаўне Анд ўу цэлым ўласцівауласціва багацце эндэмічных родаў і відаў. Для Анд характэрныя многія віды верблюдавых: ламы, альпака (прадстаўнікі гэтых двух відаў выкарыстоўваюцца мясцовым насельніцтвам для атрымання воўны і мяса, а таксама як клуначныя жывёлы), вікуньі, гуанака<ref>{{cite web|url=http://www.ddg.com/LIS/aurelia/andfau.htm|title=Andean Fauna|work=A Guide to Andean Countries|deadurl=404}}</ref>, акрамя таго, тут жывуць капуцынавыя, рэліктавы ачковы мядзведзь, алені пуду і гаемал (эндэмік Анд), азарава лісіца, гультаі, шыншылы, апосумы, мурашкаед, грызуны дэгу. На поўдні — Магеланава сабака, эндэмічны грызун туко-туко і іншыя. Таксама для Анд характэрныя шмат птушак, напрыклад, калібры, андыйскі кондар (эндэмік Анд), які ўздымаецца на вышыню да 7 тыс. м, некалькі відаў ястрабаў і іншыя. Некаторыя віды (напрыклад, шыншылы, што ў 19 — пачатку 20 стагоддзя інтэнсіўна нішчыліся дзеля атрымання скурак, бяскрылая паганкі і тытыкакскі свістун, якія сустракаюцца толькі каля возера Тытыкака, і іншыя) знаходзяцца пад пагрозай знікнення.
 
Асаблівасцю Анд з'яўляецца вялікая краявідная разнастайнасць земнаводных (больш за 900 відаў). Таксама ў Андах налічваецца каля 600 відаў млекакормячых (13% з якіх — эндэмікі), больш за 1700 відаў птушак (з іх 33,6 % — эндэмікі) і каля 400 відаў прэснаводных рыб (34,5% эндэмікаў)<ref>[http://www.biodiversityhotspots.org/xp/hotspots/andes/Pages/biodiversity.aspx Tropical Andes Природа тропічних Анд]</ref>.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Анды"