Аблога Канстанцінопаля (1453): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя, афармленне |
|||
Радок 24:
Турэцкае войска і флот мелі шматразовую колькасную перавагу (гл. [[#Сілы бакоў|сілы бакоў]]), туркі пачалі (7 красавіка) сістэматычны абстрэл сцен Канстанцінопаля што выходзілі да сушы, але прадпрыняты першы штурм (18 красавіка) быў адбіты з вялікімі стратамі для асманаў. 20 красавіка, узяўшы перамогу ў марскім баі над шматлікім праціўнікам, у Канстанцінопаль прарваліся тры генуэзскіх і адзін грэчаскі карабель з грузам харчавання і невялікім падмацаваннем. Абаронцы адбілі яшчэ тры штурмы (7, 12 і 26 мая), аднак гэтыя поспехі не маглі паўплываць на агульны ход аблогі. Туркам удалося перакінуць свой флот ў заліў Залаты Рог (22 красавіка), абкружыць візантыйскія ўмацаванні з усіх бакоў, пачаць абстрэл сцен што выходзілі да заліва. Пасля зацятай аблогі, асманы пачалі (29 мая) агульны штурм умацаванняў і пасля двух адбітых прыступаў уварваліся ў горад каля брамы Святога Рамана. Задушыўшы супраціў апошніх абаронцаў унутры горада, сярод загінулых быў і імператар Канстанцін XI, туркі ўчынілі на вуліцах і ў будынках разню, разрабавалі горад.
Падзенне Канстанцінопаля азначыла фармальны канец існавання Візантыйскай імперыі і было драматычнай падзеяй для тагачаснай Еўропы. Змяніўся расклад сіл ва Усходняй Еўропе
Пасіўнасць Заходняй Еўропы, якую прыпісваюць не толькі тагачасным палітычным канфліктам, але і даўняй зайздрасці да візантыйскай цывілізацыі, а таксама непрыязню да праваслаўя прывяла да ўзнікнення калектыўнага пачуцця віны, а ў выніку
== Сілы бакоў ==
{{сюды|Сілы бакоў}}Візантыйцы пад агульным камандаваннем імператара Канстанціна мелі каля 6—7 тыс. воінаў<ref name="fn2">Пд. Нікала, які згаджаецца з падлікамі тагачаснымі італьянскіх крыніц. Сучаснік грэк Г. Сфранцас падае лік «4773 і 200 іншаземцаў», але гэта відаць заніжана.</ref> і 26 ваенных караблёў. Туркі пад агульным камандаваннем султана Мехмеда мелі каля 80 тыс. воінаў<!--150-200 тыс. ВС-2011--><ref name="fn3">Пд. Нікала, які згаджаецца з тагачаснымі турэцкімі крыніцамі. Сучаснік грэк Г. Сфранцас падае лік 200 тыс., што, на думку Нікала, моцна завышана.</ref> (магчыма, яшчэ 20 тыс. апалчэння
На карысць візантыйцаў быў высокі ўзровень баявой падрыхтоўкі іх флоту і добрае ўзбраенне войска. Умацаванні Канстанцінопаля з боку сушы былі аднымі з самых магутных у Еўропе, і ніколі не былі ўзятыя з часу іх збудавання ў 5 ст. Уваход у заліў Залаты Рог, а значыць, і марскі абвод умацаванняў, абараняўся магутным ланцугом і бонавай загародай, што практычна нейтралізавала дзеянні турэцкага флоту супраць крэпасці. На карысць туркаў былі іх колькасная перавага на сушы (~15:1) і на моры, а таксама амаль поўная пасіўнасць еўрапейскіх дзяржаў.
Радок 37:
== Літаратура ==
* (Нікал) Constantine XI and Mehmed II: the fall of Constantinople 1448-53 // Donald Nicol. Last Centuries of Byzantium. Cambridge University Press, 1993 [2nd edition].
* (Рансімен) Рансимен С. Падение Константинополя в 1453 году [Runciman S. The Fall of Constantinople in 1453.
* {{крыніцы/ВС-2011}}
[[Катэгорыя:Бітвы паводле
[[Катэгорыя:Бітвы Візантыі|Канстанцінопаль]]
[[Катэгорыя:Бітвы Турцыі|Канстанцінопаль]]
Радок 47:
[[Катэгорыя:Май 1453 года|29]]
[[Катэгорыя:Аблогі Канстанцінопаля]]
|