Вожык (часопіс): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Далей самі
Радок 18:
}}
 
'''«Вожык»''' — сатырычна-гумарыстычны ілюстраваны [[часопіс]]. Выдаецца штомесячна ў Мінску на беларускай мове.
 
== Гісторыя выдання ==
Выдаецца штомесячна ў Мінску на беларускай мове. Пачаў выходзіць у ліпені 1941 года як [[агітплакат]], орган ЦК КП(б)Б пад назвай «[[Раздавім фашысцкую гадзіну]]» (з сакавіка 1942 года — газета-плакат). Выдаваўся ў [[Горад Гомель|Гомелі]], потым у Маскве. Маскоўскі часопіс «Кракадзіл» направіў вершаванае паздраўленне з'явіўшамуся «Вожыку»<ref>{{артыкул|аўтар= Сняжана Інанец.|загаловак= Любімы «Вожык»: крытыка ворагаў народа ў савецкі час і «сіські» ў дзевяностыя|спасылка= http://news.tut.by/society/341634_print.html|месца=Мн.|выдавецтва= TUT.BY|год=|старонкі=|старонак=}}</ref>.
 
Са жніўня 1945 года выдаецца ў Мінску як часопіс сатыры і гумару «Вожык». Да 1958 друкаваўся на 8, затым на 12 старонках, з каляровымі ілюстрацыямі. З кастрычніка 2009 года па кастрычнік 2011 года — як [[альманах]], са студзеня 2012 года — зноў як часопіс сатыры і гумару. Друкуе фельетоны, памфлеты, байкі, прытчы, вершы, апавяданні, інтэрмедыі, п'есы, сцэнкі, гумарэскі, іранескі, мініяцюры, пародыі, эпіграмы, [[каламбур]]ы, афарызмы, жарты, усмешкі, анекдоты, пераклады сатырычных і гумарыстычных твораў, а таксама карыкатуры, шаржы, малюнкі, плакаты.
 
== Рубрыкі ==
Сатырычныя аддзелы і рубрыкі: «Выбачайце, калi ласка», «Як нi дзiуна, але …», «Музей непатрэбных рэчау», «Калючкі Вожыка», «Пошта Вожыка», «МСЭ» («Малая сатырычная энцыклапедыя»), «Вожык з фатаапаратам» і інш. Таксама была рубрыка «Сатыра мінулага», у якой даваліся перадрукі тэкстаў і карыкатур з сатырычных часопісаў ў час пачатку XX стагодзя, газет і часопісаў часу грамадзянскай вайны, 1920-х гадоў, Вялікай Айчыннай вайны і т. п.
 
Са жніўня 1945 года выдаецца ў Мінску як часопіс сатыры і гумару «Вожык», з кастрычніка 2009 года па кастрычнік 2011 года — як [[альманах]], са студзеня 2012 года — зноў як часопіс сатыры і гумару. Друкуе фельетоны, памфлеты, байкі, прытчы, вершы, апавяданні, інтэрмедыі, п'есы, сцэнкі, гумарэскі, іранескі, мініяцюры, пародыі, эпіграмы, [[каламбур]]ы, афарызмы, жарты, усмешкі, анекдоты, пераклады сатырычных і гумарыстычных твораў, а таксама карыкатуры, шаржы, малюнкі, плакаты.
Выдаваў сатырычны плакат «На калючкі» (з 1963 года, 2 разы ў год). Выдаецца "Бібліятэка «Вожыка», літаратурны дадатак да часопіса сатыры і гумару «Вожык». Выходзіла ў выдавецтве ЦК КПБ з 1957 г. па 6 кніжак штогод (затым — у РВУ «Літаратура і Мастацтва»).