Джавані Батыста Віёці: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Джавані Баціста ВІОЦІ}} ([[Італьянская мова|іт.]] ''Giovanni Battista Viotti''), н. [[12 мая]] [[1753]], пам. [[3 сакавіка]] [[1824]], быў выбітным скрыпачом у калене перад [[Нікола Паганіні]]. Ён вывучаў скрыпку разам з Гаэтана Пуньяні і іншымі. З [[1780]] па [[1782]], Віоці спадарожнічаў па [[Еўропа|Еўропе]] і працаваў за ганарар. Ён прыехаў у [[Горад Парыж|Парыж]] у [[1782]] і ўвайшоў на службу да [[Марыя Антуанета, каралева Францыі|Марыі Антуанеты]] ў [[1784]]. [[Вялікая Французская рэвалюцыя|Французская Рэвалюцыя]] прымусіла яго з'ехаць у [[Горад Лондан|Лондан]] у [[1792]], дзе ён жыў за выключэннем яго высылкі ў [[Германія|Нямеччыну]] ([[1798]]-[[1801]]) за падазроннасць у супрацоўніцтве з [[Францыя|Францыяй]] і няўдачнага тэрміну ([[1818]]-[[1822]]) як дырэктара Італьянскай опэры ў [[Горад Парыж|Парыжы]]. Апроч дзесяці канцэртаў для піяніна, усе творы Віоці напісаныя для струнных інструментаў, найбольш важнымі з якіх, з'яўляюцца 29 канцэртаў для скрыпкі.