Дыскрэтная матэматыка: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Fixed grammar Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз маб. дадатак |
дапаўненне на аснове БелЭн |
||
Радок 1:
'''Дыскрэ́тная матэма́тыка''' – раздзел [[матэматыка|матэматыкі]], які займаецца вывучэннем дыскрэтных структур
У пашыраным сэнсе дыскрэтная матэматыка падзяляецца на [[тэорыя лікаў|тэорыю лікаў]], [[вылічальная матэматыка|вылічальную матэматыку]], [[матэматычная логіка|матэматычную логіку]], [[камбінаторны аналіз]], а таксама новыя кірункі даследаванняў — [[тэорыя графаў|тэорыю графаў]], [[тэорыя кадзіравання|тэорыю кадзіравання]], [[цэлалікавае праграмаванне]], [[тэорыя аўтаматаў|тэорыю аўтаматаў]], [[тэорыя раскладаў|раскладаў]], ЭВМ, праграмавання і інш., у якіх аб'екты даследаванняў маюць дыскрэтны характар.
== Гісторыя ==
Элементы дыскрэтнай матэматыкі ўзніклі ў глыбокай старажытнасці і развіваліся паралельна з іншымі раздзеламі матэматыкі. Напрыклад, тагачасныя тыповыя задачы, звязаныя з уласцівасцямі [[цэлыя лікі|цэлых лікаў]] (вытокі тэорыі лікаў): адшуканне [[алгарытм]]аў [[складанне|складання]] і [[множанне|множання]] [[натуральныя лікі|натуральных лікаў]] ([[Старажытны Егіпет|Егіпет]], 2-е тысячагоддзе да н.э.), задачы падсумоўвання і дзялімасці натуральных лікаў у [[піфагарэйцы|піфагарэйскай школе]] (6 ст. да н.э.).
На [[Беларусь|Беларусі]] даследаванні па пытаннях дыскрэтнай матэматыкі пачаліся ў канцы 1950-х гадоў па ініцыятыве акадэміка [[Дзмітрый Аляксеевіч Супруненка|Д.А. Супруненкі]] і вядуцца ў [[Інстытут матэматыкі НАН Беларусі|Інстытуце матэматыкі]] і [[Аб'яднаны інстытут праблем інфарматыкі НАН Беларусі|Аб'яднаным інстытуце праблем інфарматыкі]] (ранейшая назва - Інстытут тэхнічнай кібернетыкі) [[НАН Беларусі]] і [[БДУ]].
== Агульныя падыходы ==
На практыцы найчасцей адначасова прысутнічаюць уласцівасці неперарыўнасці і дыскрэтнасці, канечнасці і бесканечнасці; пры рашэнні канкрэтных задач шырока выкарыстоўваецца прыём замены неперарыўнай мадэлі яе дыскрэтным аналагам. У дыскрэтнай матэматыцы разам з пабудовай алгарытмаў рашэння асобных задач выяўляюцца пытанні алгарытмічнай вырашальнасці, ацэнкі вылічальнай складанасці алгарытмаў, выяўлення цяжкавырашальных задач і інш.
== Літаратура ==
* Дыскрэтная матэматыка // {{Крыніцы/БелЭн|6к}} С. 293.
* Яблонский С.В. Введение в дискретную математику. М., 1979.
* Рейнгольд Э., Нивергельт Ю., Део Н. Комбинаторные алгоритмы: Теория и практика: Пер. с англ. М., 1980.
* Пападимитриу Х.Х., Стайглиц К. Комбинаторная оптимизация: Алгоритмы и сложность: Пер. с англ. М., 1985.
{{Раздзелы матэматыкі}}
| |||