Монафізіцтва: Розніца паміж версіямі

Яўціхію, як стваральніку монафізіцтва, прыпісваецца думка, што чалавечая прырода Хрыста, якая ўспрымалася Ім ад Маці, растварылася ў чароўнай прыродзе як кропля мёду ў акіяне і страціла сваё быццё. Такім чынам, прызнанне Ісуса Хрыста толькі Богам і непрызнанне ў ім чалавецтва ўяўляе монафізіцтвам як адну з форм дакетызму. Менавіта таму на працягу некалькіх стагоддзяў Яўціхій анафематстваваўся ў шэрагу іншых вядомых ерэсіярх-докетов. Такі анафематизм захаваўся, у прыватнасці ў «Вызнанне веры» Каталікоса ААЦ Абрагама I Ахбатанеци (607—615): ''«Анафематствуем Манеса, і Маркіоні, і Бардесана, і Яўціхіеў, якія казалі, што Сын Божы зьявіўся ў свеце прывідна, паводле падабенства і нібыта, і ня ёсць ісціна ўспрыняў цела і душу ад Святой Панны і Багародзіцы»''.

 

 

Манафізіцтва, як вучэнне якое адмаўляе сапраўднае чалавецтва Езуса Хрыстуса і пачытае яго толькі Богам, ня вызнаецца ніводнай гістарычнай царквой. Гэта значыць, шта гэта вучэнне прызнаецца ерассю і адпрэчваецца усімі без выключэння традыцыйнымі хрысціянскімі канфесіямі, як Халкідонскага багаслоўскай традыцыі (Каталіцкай, Праваслаўнай, пераважнай большасцю Протестантскиx цэркваў), так і традыцый нехалкідонскіх ([[Старажытныя ўсходнія цэрквы|старажытнаўсходнія цэрквы]]).