Іосіф Навумавіч Гурвіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+літаратура (працяг будзе)
дапаўненне, абнаўленне звестак
Радок 1:
{{да выдалення|няма значнасці}}
{{цёзкі2|Гурвіч}}
'''Іосіф Навумавіч Гурвіч''' ({{lang-ru|Гурвич Иосиф Наумович}}; {{ДН|6|6|1895}}, {{МН|Лепель||Горад Лепель}} — {{ДС|||1978}}) — савецкі мастак, графік і адміністратар у сферы культуры.
 
== БияграфияБіяграфія ==
У* 1911—1916Вучыўся гадах вучыўсямаляваць ў [[Санкт-Пецярбург]]у ў мастацкай школе пры Таварыстве заахвочвання мастакоў у [[Мікалай Канстанцінавіч Рэрых|М. К. Рэрыха]] і {{нп3|Аркадзь Аляксандравіч Рылоў|А. А. Рылова|ru|Рылов, Аркадий Александрович}}.
* З 1912 удзельнічаў у выстаўках, супрацоўнічаў уз часопісечасопісам рускіх сымбалістаў «Багема». У
* З 1916-1917 годзегг. ўступіўслужыў уў партыю бальшавікоўвойску, дапаздней канцаў жыцця быў перакананым партыйным арганізатарам іЧырвонай прапагандыстамарміі.
* У 1918 працаваў у горадзе [[Горад Невель|Невелі]] у якасці загадчыка пазашкольнага пададдзела аддзела народнай адукацыі. Сумяшчаў адміністрацыйную дзейнасць з мастацкай творчасцю. Пры яго садзейнічанні выдадзены Невельскі аднадзённы альманах «Дзень мастацтва», у якім упершыню была надрукаваная праца рускага філосафа [[Міхаіл Міхайлавіч Бахцін|М. М. Бахціна]].
* Паздней жыў у Петраградзе (Ленінградзе).
* З 1925-1930 дырэктар Леніградскага радыёцэнтра.
*З 1932 па 1934 годгг. быў дырэктарам [[Дзяржаўны Рускі музей|Дзяржаўнага Рускага музеямузею]] ў [[Ленінград]]зе. У апошнія гады жыцця працаваў над мемуарамі.
* У 1941-1942 гг. канандзіраваўся на фронт для стварэння замалёвак і эцюдаў на тэму падзеі на фронце.
 
==Творчасць==
Удзельнічаў ў афармленні Петраграда (Леніграда) да рэвалюцыйных святаў (1918-1928)
Участвовал в оформлении города к революционным праздникам (1918–1928). Аўтар твораў на рэвалюцыйную тэматыку «На шляху» (1919), «Эпоха. Пяць эпізодаў Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Петраградзе» (1927), «На Чырвонай плошчы» (1932), «Ода памяці палкаводца Яна Фабрыцыуса» (1932). Выканаў цыклы твораў (алей, акварэль, гуаш, пастэль, тэмпэра): «1918 год» (1921–1922), «Гісторыя ідэй Кастрычніцкай рэвалюцыі» (1950–1969), «Вайна» (1960-я).
Аўтар цыклаў прац, пад агульнай назвай - «Краіна Саветаў»: «Армянская сюіта» (1933–1934), «Каўказцы» (1934), «Аварская сюіта» (1936–1937), «Саамская сюіта» (1936–1937), «Зямля» (1950–60-я).
 
АЎтар серыі прац пад назвай «1941–1943 гады» (1943–1944).
 
Стварыў станковыя працы (аловак, крэйда, гуаш, пастэль) паводле літаратурных твораў «Кароль Лір» В. Шэкспіра (1951), «Барыс Гадуноў» А. С. Пушкіна (1967), «Слова пра паход Ігаравы» (1968).
 
==Сяброўства ў творчых асацыяцыях==
* Мастацка-артыстычная асацыяцыя (1912, сябра).
* Яўрэйскае Таварыства заахвочвання мастатваў (1916-1918, сябра).
* Невельская навуковая асацыяцыя (1918, стваральнік і сябра).
* Саюз працоўнікоў мастацтваў (Сорабис, адзін з кіраўнікоў 1922-1923).
 
==Выставы==
* 1-я дзяржаўная выстава карцін мясцовых і маскоўскіх мастакоў у Віцебску (1919).
* 1-я дзяржаўная вольная выстава твораў мастацтваў (1919).
* Выстава карцін петраградскіх мастакоў усіх накірункаў (1923).
* 1-я агульнагарадская выстава выяўленчых мастацтваў (1930).
* «Вайна і мастацтва» (1930).
* «Мастакі РСФСР за XV лет» (1932),
* выстава ленінградзскіх мастакоў ў Ленінградзе(1938).
* «Мастацтва трэцяга , рашаючашга году пяцігодкі» ў Маскве(1931). Праводзіў персанальныя выставы ў Леніградзе (1935, 1962, 1969).
 
== Літаратура ==
Радок 12 ⟶ 44:
 
==Вонкавыя спасылкі==
* [http://www.pskovmir.edapskov.ru/index.php?q=Гурвич+Иосиф+Наумович&page=1&flag=0 Гурвич Иосиф Наумович //Псковская энциклопедия./ под ред А. И. Лобачёв. Псков: "Псковская энциклопедия", 2007]