Мікалай Радзівіл Чорны: Розніца паміж версіямі

Дзякуючы ініцыятыве Чорнага на сойме 1554—1555 гадоў была забяспечана дапамога польскага войска ў выпадку нападу Маскоўскай дзяржавы. У [[1555]] годзе з царом [[Іван IV Грозны|Іванам ІV]] было заключана 6-гадовае перамір'е. У тым жа годзе рэзка абвастрыліся адносіны з [[Лівонскі ордэн|Лівонскім ордэнам]]. Скарыстаўшыся унутраным канфліктам, узнікла магчымасць атрымасць вассалітэт над Ордэнам, што, аднак, прывяло б к вайне. Паны рада ВКЛ выступалі за вайну з Лівоніяй, Чорны выступаў супраць, даводзячы, што вайна з Ордэнам выклікае вайну са значна больш грозным супернікам — Масковіяй. Да паўнавартаснай вайны справа не дайшла: сабранае 70-тысячнае войска так не не перайшло межы Ордэна — Лівонскі ордэн згадзіўся на мірныя перамовы{{sfn|Уладары|2007|с=104-107}}. У верасні [[1557]] года па ініцыятыве Мікалая Радзівіла быў падпісаны дагавор з магістрам [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]] [[Іаган Вільгельм фон Фюрстэнберг|В. Фюрстэнбергам]] аб узаемнай абароне.

[[Выява:Gotthard Kettler.jpg|thumb|злева|Апошні магістр [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]] [[Готхард Кетлер]]]]

 

У [[1559]] годзе Іван Грозны аўдавеў і выказаў жаданне заключыць дынастычны шлюб з Жыгімонтам Аўгустам і такім чынам заключыць вечнае перамір'е з ВКЛ з мэтай у будучым прэтэндаваць на вялікакняжацкі сталец. Маскоўскія паслы, з якімі вёў перамовы Чорны, прапанавалі шлюб з малодшай сястрой караля Катаржынай. Аднак, паколькі старэйшая сястра караля таксама была незамужняя, то шлюб не адбыўся. Акрамя таго Жыгімонт патрабаваў вяртання Літве Северскай і Смаленскай земляў і вываду маскоўскага войска з Лівоніі. Тым часам маскоўскім дыпламатам удалося заключыць мір з Швецыяй{{sfn|Радзивилы|1997|с=70-72}}.