Чэмпіянат Вялікабрытаніі па снукеры: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 23:
}}
 
'''Чэмпіянат Вялікабрытаніі''' ({{lang-en|UK Championship}}) — прафесійны рэйтынгавы турнір па [[снукер]]ы. З'яўляецца другім па значнасці рэйтынгавым турнірам пасля [[Чэмпіянат свету па снукеры|чэмпіянату свету]], а таксама турнірамадным з турніраў «[[Трайная карона, снукер|трайной кароны]]» . Упершыню чэмпіянат праводзіўся ў [[Чэмпіянат Вялікабрытаніі па снукеры 1977|1977 годзе]] і да [[Чэмпіянат Вялікабрытаніі па снукеры 1984|1984 года]] не быў рэйтынгавым турнірам. З [[Чэмпіянат Вялікабрытаніі па снукеры 2011|2011 года]] чэмпіянат Вялікабрытаніі праходзіць у «[[Barbican Centre, Ёрк|Barbican Centre]]» у [[Горад Ёрк|Ёрку]], да гэтага таксама праходзіў у [[Тэлфард]]зе, [[Борнмут|Борнмуце]], [[Прэстан]]е і [[Блэкпул]]е. Прызавы фонд турніру складаеў 2015 годзе склаў £700732,000, перасягнуўшы прызавыя фонды ўсіх снукерных спаборніцтваў акрамя чэмпіянату свету.
 
Турнір традыцыйна праходзіць у канцы лістапада ці снежні, а фінал гуляецца на працягу двух гульнявых сесій у апошнюю нядзелю.
Рэкардсменам па колькасці тытулаў чэмпіянату Вялікабрытаніі з'яўляецца [[Стыў Дэвіс]] з шасцю перамогамі (1980—1981, 1984—1987). Па пяць перамог у [[Шатландыя|шатландца]] [[Стывен Хендры|Стывена Хендры]] (1989—1990, 1994—1996) і [[Роні О'Саліван]]а (1993, 1997, 2001, 2007, 2014), які з'яўляецца дзеючым чэмпіёнам.
 
З 2014 года фармат чэмпіянату Вялікабрытаніі не ўключае ў сябе кваліфікацыйных раундаў, а ў асноўнай стадыі гуляюць усе 128 удзельнікаў турніру, якія гуляюць на выбыванне, пачынаючы з 1/64 фіналу.
 
Рэкардсменам па колькасці тытулаў чэмпіянату Вялікабрытаніі з'яўляецца [[Стыў Дэвіс]] з шасцю перамогамі (1980—1981, 1984—1987). Па пяць перамог у [[Шатландыя|шатландца]] [[Стывен Хендры|Стывена Хендры]] (1989—1990, 1994—1996) і [[Роні О'Саліван]]а (1993, 1997, 2001, 2007, 2014), які з'яўляецца дзеючым чэмпіёнам. За ўсю гісторыю чэмпіянату ў асноўных стадыях было выканана 11 максімальных брэйкаў, а таксама два — у кваліфікацыях: па два максімумы зрабілі Стывен Хендры і Роні О'Саліван.
 
== Вынікі ==