У апошнія гады жыцця Рэпін стварыў шэраг карцін на рэлігійныя тэмы.
Рэзка адмоўна ставіўся да {{нп3|Рэформа рускай арфаграфіі 1918 года|рэформерэформы рускай арфаграфіі 1917-1918 гг.|ru|Реформа русской орфографии 1918 года}}<ref name=autogenerated1>Если Вы так любите Репина, разрешите ему букву ять. Ничего другого он не хочет. [http://www.chukfamily.ru/Elena/Articles/Repin.htm Елена Чуковская. Почему Репин не приехал в СССР?] [[Литературная газета]], 11.09.1997 года</ref><ref name=autogenerated2>Репин не верит большевикам и боится их. Все их нововведения — такие как «новый стиль» и «новая орфография» — для него непереносимы. Особенно ненавистна новая орфография. Умиляют его просьбы к другу, чтобы книга его печаталась по «старой» орфографии. И чудо — по закону любви Чуковский приостанавливает печатание книги (которая так и не выйдет в свет) и идет в Государственное издательство для получения разрешения на «яти». Но, оказывается, все «яти» в типографиях конфискованы. — [http://www.seagullmag.com/article.php?id=1345 Переписка творцов: Репин и Чуковский]. [http://www.seagullmag.com/author.php?id=213 Ирина Чайковская] ([[Бостон]]).</ref>. Хоць рэформу гэту падрыхтавалі задоўга да рэвалюцыі, і пастанова камісіі выйшла яшчэ ў маі 1917<ref name="реф11051917">[http://www.textology.ru/article.aspx?aId=196 Постановления Совещания по вопросу об упрощении русского правописания, принятые 11 мая 1917 г.] — Изв. Российской Академии наук 6-я серия, 1917, № 15, 1 нояб., стр. 1183—1187.</ref>, «Прыдуманая [[Часовы ўрад Расіі|Часовым урадам]] арфаграфічная рэформа стала трывала асацыявацца ў яго з бальшавікамі»<ref name="рефЪ">[http://www.kommersant.ru/doc.aspx?DocsID=418989 100 лет сплошного буквоедства]</ref>. «Антырэформенная» пазіцыя Рэпіна ў пытанні арфаграфіі сфарміравалася, аднак, не на палітычнай, а на асабліва асобаснай аснове. Замена «яць» на «е» ў яго прозвішчы стварала перадумовы магчымасці чытання Р''е''пин як Р''ё''пін, што літаральна яго злавала. І калі ў «Пенаты» пасля [[1918]] года сталі прыходзіць лісты, адрасаваныя Р''е''пину, мастак з абурэннем вяртаў іх фінскім паштарам, паказваючы на канверт: «ніякага Рёпіна тут не жыве!»<ref name=autogenerated1 />.
