'''ГарунХару́н альар-РашыдРашы́д''', ці ''Гарун'Гару́н Справядлівыар-Рашы́д''' (''Харун Справядлівы''; {{lang-ar|هارون الرشيد بن محمد بن المنصور}} ''Hārūn ar-Rašīd ben Muḥammad ben al-Manṣūr''; люты [[766]], [[Горад Рэй|Рэй]] (ці [[27 сакавіка]], [[763]]) — {{ДС|24|3|809}}, [[Тус]]) — арабскі [[халіф]], кіраўнік [[Абасідскі халіфат|Абасідскага халіфата]] ў [[786]] (з [[14 верасня]]) — [[809]] гадах. Папулярны герой арабскага фальклору.
Стаў халіфам і кіраваў з дапамогай [[візір]]аў з сям'і [[Бармакіды|Бармакідаў]], з'яўляўшыхсяякія былі прадстаўнікамі іранскай феадальнай арыстакратыі, а пасля іх адхілення ў [[803]] годзе стаў кіраваць аднаасобна.
Кіраванне халіфа ГарунаХаруна ар-Рашыда адзначылася эканамічным і культурным росквітам, ён заснаваў у [[Багдад]]зе вялікі ўніверсітэт і бібліятэку, заахвочваў заняткі навукамі, паэзіяй і музыкай. Да ГарунаХаруна аль-Рашыда быў набліжаны паэт [[Абас ібн аль-Ахнаф]], прадстаўнік пакалення, які адмовіўся ад кананізаваных формаў даісламскай паэзіі. Пры ім у Халіфаце дасягнулі значнага развіцця сельская гаспадарка, рамёствы, гандаль і культура (пераважна літаратура), але разам з тым азначыліся прыкметы яго распаду (антыўрадавыя паўстанні ў Дэйлеме, [[Сірыя|Сірыі]] і іншых абласцях).
Халіф працягваў барацьбу з [[Візантыя]]й, распачатую да яго. Памёр у 809 годзе падчасў час ваеннага паходу,длясупраць прыгнечанняпаўстаўшых паўстанняжыхароў [[Маверанахр]]а (паўстанне Рафі ібн Лейса ў [[Сярэдняя Азія|Сярэдняй Азіі]]).
