Кулікоўская бітва: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Zair Probus (размовы | уклад) др фантазіі |
Krupski Oleg (размовы | уклад) дапаўненне |
||
Радок 48:
Пасля паражэння, Мамай, разам з рэшткамі войска, адышоў на землі [[Крымскае ханства|Крымскага ханства]] і [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Яго сын, нашчадак Чынгісхана па маці, прыняў падданства вялікага князя літоўскага, праваслаўную веру і тытул князя Глінскага разам з горадам-крэпасцю Глінск у сучаснай Палтаўскай вобласці. Сярод яго нашчадкаў сустракаем Івана Грознага (таксама быў нашчадкам Дзмітрыя Данскога), а таксама першых казачых атаманаў Запарожскай Сечы.
{{зноскі|2}}
== Спасылкі ==
* ''Подберезкин Филипп'', [http://nn.by/?c=ar&i=150640&lang=ru (Указание на не учтённые немецкие источники) «Вдруг появились литовцы…»: в немецких хрониках обнаружены сенсационные сведения о Куликовской битве] // «Сородичи».
{{coord|display=title|53|39.15||N|38|39.21||E|region:RU_type:battlefield}}
| |||