Калмыкі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 28:
У 1800 г. [[Павел I, імператар расійскі|Павел I]] узнавіў Калмыцкае ханства на чале намесніка, але ў 1803 г. яно зноў было скасавана [[Аляксандр I, імператар расійскі|Аляксандрам I]]. Калмыцкія качэўі былі далучаны да Астраханскай губерніі. Калмыкі працягвалі службу ў рускай арміі. У 1812 г. прымалі ўдзел у парадзе пераможцаў у [[Парыж|Парыжы]]. З друг. пал. XIX ст. частка калмыкаў спыніла качавы лад жыцця, наймалася на працу на нафтапромыслы ці займалася ловам рыбы, садаўніцтвам і агародніцтвам. У 1892 г. было адменена [[прыгоннае права]].
Летам 1917 г. Часовы ўрад вылучыў у складзе Астраханскай губерніі Стэпавую вобласць калмыцкага народа з цэнтрам у [[Горад Эліста|Элісце]] (раней стаўка ханаў знаходзілася каля [[Горад Самара|Самары]]). Пасля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] многія калмыкі далучыліся да белага руху і пазней пакінулі [[Расія|Расію]]. Іншыя змагаліся на баку [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза |бальшавікоў]]. У 1920 г. была створаная Калмыцкая аўтаномная вобласць, ператвораная ў 1935 г. у Калмыцкую Аўтаномную Савецкую Сацыялістычную Рэспубліку (КАССР). У 1930-ых гг. у выніку [[Калектывізацыя|калектывізацыі]] калмыкі былі вымушаныя пачаць весці [[аселы
У 1990 г. Вярхоўны Савет КАССР прыняў дэкларацыю аб суверынетэце. У 1992 г. была абвешчана [[Калмыкія|Рэспубліка Калмыкія]] у складзе [[Расія|Расійскай Федэрацыі]].
|