Сквер імя Эдварда Вайніловіча: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{Парк
|Назва = Сквер каля гасцініцы «Мінск»
|Выява = Мінск. Гістарычны цэнтр. 2012 (
|шырыня фота =
|Подпіс =
Радок 22:
}}
'''Сквер каля гасцініцы «Мінск»''' — [[сквер]] у цэнтры [[Мінск]]а, размешчаны ў межах [[гасцініца «Мінск», Мінск|гасцініцы «Мінск»]], колішніх даходных дамоў [[Дом Уніхоўскага|Уніхоўскага]] і [[Дом Абрампольскага|Абрампольскага]], [[Чырвоны касцёл|Чырвонага касцёла]], адміністрацыйнага будынка (вул. Берсана, 1А) і [[Вуліца Берсана, Мінск|вул. Берсана]], побач з [[Плошча Незалежнасці, Мінск|плошчай Незалежнасці]].
[[Файл:Мінск. Гістарычны цэнтр. 2012 (62).jpg|міні|злева|Музей гісторыі беларускага кіно]]
На тэрыторыі сквера захаваўся двухпавярховы будынак пачатку [[XX стагоддзе|XX стагоддз]]я<ref name="ЗП"/>, у якім цяпер размяшчаецца [[Музей гісторыі беларускага кіно]].
[[Файл:Fountain Paparats Kvetka.jpg|міні|злева|Фантан «Юнацтва»]]
У [[1977]] годзе ў скверы пабудаваны [[фантан]] «Юнацтва» (скульпт. [[А. Анікейчык]], архітэктары [[Ю. Градаў]], [[Л. Левін]]; бронза, граніт; вышыня 4 м). У асіметрычнай формы [[басейн]]е на 2 [[граніт]]ных [[валун]]ах адна супраць адной устаноўлены ўкленчаныя фігуры [[юнак]]а і [[дзяўчына|дзяўчыны]]. У руках яны трымаюць [[чаша|чашы]], з якіх ліецца вада. Пластыка фігур, роўнядзь вады з астраўкамі зеляніны, ніцыя [[вярба|вербы]], строгая велічнасць валуноў ствараюць [[рамантыка|рамантычны]] настрой, надаюць упрыманню лірычную ўзнёсласць<ref name="ЗП">{{крыніцы/ЗП|Мінск}}</ref>.
[[Файл:Мінск. Гістарычны цэнтр. 2012 (60).jpg|thumb|Сквер і адміністрацыйны будынак па вул. Берсана]]
[[Файл:Мінск. Гістарычны цэнтр. 2012 (61).jpg|thumb|Сквер і [[Фабрыка-кухня, Мінск|фабрыка-кухня]]]]
Грамадскасць і каталіцкая супольнасць доўгі час дамагаліся ўвекавечання імя беларускага гаспадарчага і палітычнага дзеяча [[Эдвард Вайніловіч|Эдварда Вайніловіча]], шырока вядомага як фундатара [[Касцёл Святога Сымона і Святой Алены|касцёла Святога Сымона і Святой Алены (Чырвоны касцёл)]], узведзенага ў памяць аб заўчасна памерлых дзецях. У [[2007]] годзе Камісія па найменаванні і перайменаванні праспектаў, вуліц, плошчаў і іншых састаўных частак г. Мінска вырашыла перайменаваць вул. Берсана ў гонар Вайніловіча, але гэтага так і не адбылося, паводле афіцыйнай версіі, праз парушэнне заканадаўчага парадку працэдуры<ref name="catholic">[https://catholic.by/2/home/news/belarus/minsk-mohilev/134695-vajnilovich.html 7 незвычайных фактаў пра Эдварда Вайніловіча, у гонар якога хочуць перайменаваць сквер у Мінску]</ref><ref name="ВайЛук">[http://nn.by/?c=ar&i=13402 Перайменаваць Берсана ў Вайніловіча можа толькі Лукашэнка]</ref>, паводле іншых версій — праз супрацьдзеянне праўладных камуністаў<ref name="МякБел">[https://www.svaboda.org/a/28565011.html Мяккая беларусізацыя: бел-чырвона-белы сьцяг, «Пагоня» і сквэр Вайніловіча]</ref>.
| |||