Павел Макаравіч Гуткоўскі: Розніца паміж версіямі

Падчас [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] заставаўся на акупаванай тэрыторыі. У гэты час ён працаваў гравёрам у рэдакцыі нямецкіх газет, што друкаваліся ў Мінску. Арыштаваны [[5 жніўня]] [[1944]] года ў Мінску па адрасе: вул. Беламорская, д. 26/1. Асуджаны [[3 сакавіка]] [[1945]] года за «супрацоўніцтва з нямецкімі ўладамі ў перыяд акупацыі» да 10 гадоў выпраўленча-працоўных работ з канфіскацыяй маёмасці. Этапаваны ў адзін з далёкаўсходніх [[Канцэнтрацыйны лагер|лагераў]] ГУЛАГ. Вызвалены [[20 чэрвеня]] [[1954]] года. Рэабілітаваны судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР [[3 снежня]] [[1956]] года. Высветлілася, што прыгавор быў не правамерным, бо Гуткоўскі пайшоў на супрацоўніцтва з мэтай выратавання свайго сына Мікалая, арыштаванага за дапамогу яўрэям (займаўся падробкай пашпарта і дакументаў). Сын быў расстраляны ў 1942 г., але Гуткоўскі аб гэтым не ведаў і спадзяваўся неяк аблягчыць яго лёс<ref>[http://http://www.artmuseum.by/by/navuka/research/razdel/belaruskae-mastacztva-pershaj-palovyi-xx-st.-vopyit-arxІЎnyix-poshukaЎ Беларускае мастацтва першай паловы хх ст. вопыт архіўных пошукаў]</ref>..