Класіцызм: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др стыль, арфаграфія |
др →Літаратура: стыль, арфаграфія, афармленне |
||
Радок 56:
== Літаратура ==
Заснавальнікам паэтыкі класіцызму лічыцца француз [[Франсуа Малерб]] (1555—1628), які правёў рэформу французскай мовы і верша і распрацаваў паэтычныя каноны. Вядучымі прадстаўнікамі класіцызму ў драматургіі сталі трагікі [[Карнель]] і [[Жан Расін|Расін]] (1639—1699), асноўным прадметам творчасці якіх быў канфлікт паміж грамадскім абавязкам і асабістымі
[[Выява:Nicolas boileau Girardon.jpg| thumb | left | 150px | Нікола Буало. Бюст працы Ф. [[Жырардон]]а. Парыж, [[Луўр]]]]▼
Буало праславіўся на ўсю Еўропу як «заканадавец [[Парнас]]а», найбуйнейшы тэарэтык класіцызму, які выказаў свае погляды ў вершаванай трактаце «[[Паэтычнае мастацтва]]». Пад яго ўплывам у Вялікабрытаніі знаходзіліся паэты [[Джон Драйден]] і [[Аляксандр Поуп]], якія зрабілі асноўнай формай англійскай паэзіі [[Александрыйскі верш|Александрына]]. Для англійскай прозы эпохі класіцызму ([[Джозэф Адзісан|Адзісан]], [[Джонатан Свіфт|Свіфт]]) таксама характэрны латынізаваным [[сінтаксіс]].▼
▲[[Выява:Nicolas boileau Girardon.jpg|
Класіцызм XVIII стагоддзя развіваецца пад уплывам ідэй [[Асветніцтва|Асветы]]. Творчасць [[Вальтэр]]а ([[1694]]—[[1778]]) накіравана супраць рэлігійнага фанатызму, абсалютысцкая прыгнёту, напоўнена пафасам волі. Мэтай творчасці становіцца старонка свету ў лепшы бок, пабудова ў адпаведнасці з законамі класіцызму самога грамадства. З пазіцый класіцызму аглядаць сучасную яму літаратуру англічанін [[Сэмюэл Джонсан]], вакол якога склаўся бліскучы кружок аднадумцаў, які ўключаў эсэіста [[Босуэл, Джэймс|Босуэл]], гісторыка [[Эдвард Гібон|гібоны]] і акцёра [[Дэвід Гарык|Гарык]].▼
▲Буало праславіўся на ўсю Еўропу як «заканадавец [[Парнас]]а», найбуйнейшы тэарэтык класіцызму, які выказаў свае погляды ў вершаванай трактаце «[[Паэтычнае мастацтва]]». Пад яго ўплывам у Вялікабрытаніі знаходзіліся паэты [[Джон
У Расіі класіцызм зарадзіўся ў XVIII стагоддзі, пасля пераўтварэнняў [[Пётр I|Пятра I]]. [[Міхаіл Васілевіч Ламаносаў|Ламаносавым]] была праведзена рэформа рускага верша, распрацавана тэорыя [[Тэорыя трох штыляў|«трох штыляў»]], якая з’явілася па сутнасці адаптацыяй французскіх класічных правілаў да рускай мове. Вобразы ў класіцызму пазбаўленыя індывідуальных рыс, бо закліканы ў першую чаргу захоўваць устойлівыя радавыя, не пераходзячыя з часам прыкметы, якія выступаюць як увасабленне якіх-небудзь сацыяльных ці духоўных сіл.▼
▲Класіцызм XVIII стагоддзя развіваецца пад уплывам ідэй [[Асветніцтва|Асветы]]. Творчасць [[Вальтэр]]а ([[1694]]—[[1778]]) накіравана супраць рэлігійнага фанатызму, абсалютысцкая прыгнёту, напоўнена пафасам волі. Мэтай творчасці становіцца
Класіцызм у Расіі развіваўся пад вялікім уплывам [[Рускае Асветніцтва|Асветы]] — ідэі роўнасці і справядлівасці заўсёды былі ў фокусе ўвагі рускіх пісьменнікаў-класіцыстых.▼
[[Выява:Buste Pierre Corneille Bibliotheque Sainte-Genevieve.jpg|thumb|Бюст П'ера Карнеля]]
▲У Расіі класіцызм зарадзіўся ў XVIII стагоддзі, пасля пераўтварэнняў [[Пётр I|Пятра I]]. [[Міхаіл Васілевіч Ламаносаў|Ламаносавым]] была праведзена рэформа рускага верша, распрацавана тэорыя [[Тэорыя трох
▲Класіцызм у Расіі развіваўся пад вялікім уплывам [[Рускае Асветніцтва|Асветы]] — ідэі роўнасці і справядлівасці заўсёды былі ў фокусе ўвагі рускіх пісьменнікаў-
{{Напрамкі ў мастацтве}}
| |||