Адам Каменскі-Длужык: Розніца паміж версіямі

'''Ада́м Каме́нскі-Длу́жык''' (? — пасля [[1672]]) — пісьменнік-[[мемуарыст]]. Паходзіў, магчыма, з аршанскай шляхты. У [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай, 1654-1667|вайну Расіі з Рэччу Паспалітай 1654—1667]] гг. апынуўся на захопленай тэрыторыі і прысягнуў цару. Пасля далучыўся да войска Рэчы Паспалітай, у [[Бітва на Басе 1660|бітве на Басі 1660]] г. трапіў у палон. Праз [[Магілёў]] быў перавезены ў [[Масква|Маскву]]. У Расіі вядомы пад імем Грышка. У [[1661]] г. разам з іншымі «людзьмі літоўскімі, здраднікамі» накіраваны на прымусовую службу ў [[Сібір]]. Спачатку служыў «казаком» у [[Табольск]]у, з [[1662]] г. у [[Якуцк]]у, тут у [[1664]]—[[1668]] гг. наглядчык у вязніцы. Пасля заключэння [[Андросаўскае перамір’е|Андросаўскага перамір'я 1667]] г. выехаў у [[Масква|Маскву]], куды прыбыў у [[1669]] г., і ў [[1772]] г. разам з пасольствам Рэчы Паспалітай выехаў на радзіму. Каменскі-Длужык пакінуў кароткі дыярыуш свайго побыту ў Расіі, дзе прыведзены звесткі аб прыродзе і эканоміцы Сібіры, яе народах (комі-зыранах, мансі, хантах, якутах, чукчах, тунгусах, эвенках), іх побыце і вераваннях. Удзел Каменскі-Длужыка ў экспедыцыі, што быццам выйшла на суднах з Лены, абагнула мыс Дзяжнёва і дасягнула Амура, непраўдападобныя. Відаць, шматлікія звесткі Каменскага-Дужыка узяў з расказаў мясцовых жыхароў. Напісаны па-польску з шматлікімі беларусізмамі дыярыуш Каменскага-Длужыка стаў першай наратыўнай крыніцай, прысвечанай апісанню Сібіры. Захаваўся ў копіі [[XVIII стагоддзе|XVIII]] ст.▼