Дзеепрыметнік: Розніца паміж версіямі

'''Дзеепрыметнік''' — неспрагальная дзеяслоўная форма з асаблівасцямі [[дзеяслоў|дзеяслова]] і [[прыметнік]]а. Абазначае дзеянне як прыкмету або ўласцівасць прадмета, што выяўляюцца ў часе. У сучаснай [[беларуская мова|беларускай мове]] захоўвае дзеяслоўнае кіраванне, мае формы незакончанага і закончанага трывання («сушаны», «высушаны»), цяперашняга і прошлага часу («утвараючая», «высахлая»), залежнага і незалежнага стану («засеянае», «засеяўшае»), а таксама роду, [[Граматычны лік|ліку]] і склону[[склон]]у, якія выражаюцца тымі самымі граматычнымі сродкамі (канчаткамі), што і ў прыметніках[[прыметнік]]ах. Дзеепрыментікі цяперашняга часу ўтвараюцца [[суфікс]]амі «-уч-(-юч-)», «-ач-(-яч-)» і «-ом-(-ем-)», «-ім-(-ым-)»; прошлага часу — суфіксамі «-ўш-», «-ш-», «-л-», «-н-(-ен-, -ан-, -ян-)» і «-т-». Яны могуць мець поўную і кароткую форму («збудаваны» — «збудован»).