Міхаіл Мікалаевіч Піятуховіч: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся з сям'і вясковага праваслаўнага святара. Вучыўся ў [[Магілёўская духоўная семінарыя|Магілёўскай духоўнай семінары]]і. У 1917 скончыў [[Нежынскі гісторыка-філалагічны інстытут]]; быў накіраваны ў [[Петраградскі ўніверсітэт]] для падрыхтоўкі да прафесарскага звання па кафедры рускай мовы і славеснасці. З-за матэрыяльных умоў на пачатку 1920 вымушаны быў пераехаць у [[Адэса|Адэс]]у. З 1921 у [[БССР]]. Публікавацца пачаў у 1921. Актыўна выступаў у друку як крытык і даследчык [[Беларуская літаратура|беларускай літаратур]]ы. З верасня 1921 з'яўляўся членам навукова-тэрміналагічнай камісіі, з лютага 1922 — навуковым супрацоўнікам, а з 1925 — правадзейным членам [[Інбелкульт]]а; з 1929 — правадзейны член [[БелАН]]. Да 1936 г. працаваў ў [[Інстытут літаратуры імя Янкі Купалы НАН Беларусі|Інстытуце літаратуры]] [[БелАН]]<ref>Возвращенные имена: Сотрудники АН Беларуси, пострадавшие в период сталинских репрессий. — Мн., 1992. С. 86—87</ref>.

У 1921—1926 выкладаў беларускую літаратуру ў МБПТ. З лютага 1922 працаваў у [[БДУ]]: дацэнт, з кастр. 1926 прафесар. У маі 1926 г. стаў дэканам педагагічнага факультэта.

У пачатку 1930-х над М. Піятуховічам навісла пагроза рэпрэсій з-за «''непралетарскага паходжання''».

* {{кніга|аўтар = |частка = |загаловак =Возвращенные имена: Сотрудники АН Беларуси, пострадавшие в период сталинских репрессий |арыгінал = |спасылка = |адказны = сост. — Мни авт., 1992предисл. Н. В. Токарев; под ред. А. С. 86—87Махнача.|выданне = |месца =Мн|выдавецтва =Навука i тэхнiка|год = 1992|том = |старонкі = |старонак =120|серыя = |isbn =ISBN 5-343-01246-9|тыраж =}}