У [[1613]] [[Вальны сойм]] аднавіў Смаленскае ваяводства ў складзе Вялікага Княства Літоўскага, што вызнала [[Маскоўская дзяржава]] пры складанні [[ДэвулінскаеДэулінскае перамір'е|ДэвулінскагаДэулінскага перамір’я]] ([[1618]]). У [[1625]] утварыліся Старадубскі і Смаленскі паветы, у склад апошняга ўвайшлі Смаленскі, Вельскі, ДарагабускіДарагабужскі, Рослаўскі, Сярпейскі, Невельскі, Себежскі і Краснагорскі «ўезды» (колішнія адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]])<ref>С. Думин. [http://www.heraldik.ru/books/statyi/smolensk_voevod.htm Гербы городов Смоленского воеводства Речи Посполитой] // «Вестник геральдиста» № 1 (4), 1991.</ref>.
У [[1633]] зса Смаленскага вылучыўся [[Невельскі павет]], скасаваны аднак у [[1634]]. Паводле ўмоў [[Палянаўскі мір|Палянаўскага міру]] ([[1634]]), у складзе Маскоўскай дзяржавы апынулася Сярпейская воласць. У [[1638]] Невельская, Себежская і Краснагорская воласці перайшлі да [[Полацкае ваяводства|Полацкага ваяводства]].
У [[Вайна 1654—1667 гадоў|Трынаццацігадовую вайну]] ([[1654]]—[[1667]]) войскі Маскоўскай дзяржавы захапілі Смаленшчыну. Згодна з [[Андрусаўскае перамір'е|Андрусаўскім перамір’ем]] ([[1667]]) тэрыторыя паветупавета апынулася пад уладай [[Маскоўская дзяржава|Масквы]]. Аднак у Вялікім Княстве Літоўскім працягвалі існаваць намінальныя павятовыя пасады, смаленская шляхта-выгнанцы збіралася на павятовыя соймікі ў [[Вільня|Вільні]].
