|
}}
{{цёзкі2|Анджаліні}}
'''Каэтан Анджаліні''' (гл. таксама [[Каэтан Ангіяліні|Каэтан Ангіялін]]<nowiki/>і; {{lang-it|Gaetano Angiolini}}, [[27 лістапада]] [[1748]], [[П’ячэнца|П'ячэнцаП’ячэнца]], [[Італія]] – — [[17 лістапада]] [[1816]], [[Рым]]) – — архітэктар, педагог, [[Езуіты|езуіт]].
== Далучэнне да Таварыства Ісуса і навучанне ==
Нарадзіўся ў сям'ісям’і шчырых вернікаў. Далучыўся да [[Езуіты|Таварыства Ісуса]] ў Італіі (Венецыянская правінцыя) [[17 кастрычніка]] [[1765]] г. Бацькоўскае выхаванне і асяроддзе спрыяла таму, што чацвёра яго братоў - — Антаніна (Алесандра), [[Юзаф Анджаліні|Джузэпе (Юзаф)]], Франчэска і Луіджы, таксама сталі езуітамі. У П'ячэнцыП’ячэнцы набыў гаманітарную адукацыю, а ў Балонні вывучаў філасофію, фізіку і матэматыку. У 1771-1773 1771—1773 гг. выкладаў граматыку у Ферары і Мадэне. Пасля скасавання Таварыства Ісуса студыяваў тэалогію ў Вероне. Пасля асвячэнне на ксяндза спалучаў святарскую дзейнасць з вывучэннем мастацтваў, асабліва жывапісу і архітэктуры.
== Пераезд у Беларусь ==
Праз некаторы час пасля скасавання ордэна, у [[1783]] г. разам з роднымі братамі [[Юзаф Анджаліні|Юзафам Анджаліні]] (1747-18141747—1814) і Франчэска Анджаліні (1750-17881750—1788) прыехаў у [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусь]]. Спачатку вывучаў польскую мову і выкладаў казуістыку ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]], а потым перабраўся ў [[Віцебск]], дзе і пражыў большую частку амаль дваццацігадовага расійскага этапу свайго жыцця. Каэтан Анджаліні быў рэгентам пансіёна (1786-17941786—1794), выкладчыкам французскай мовы і архітэктуры (1790-17961790—1796) у Віцебскім езуіцкім калегіуме. Пасля года на пасадзе сакратара правінцыяла ў [[Орша|Оршы]] вяртаецца ў Віцебск, дзе ізноў выкладае архітэктуру. У якасці кіраўніка будаўніцтва (1794-17961794—1796 і 1800-18011800—1801) спраектаваў і распісаў і аздобіў інтэр'ерінтэр’ер мясцовага [[Касцёл Святога Іосіфа і калегіум езуітаў (Віцебск)|езуіцкага касцёла]].
== Вяртанне на Радзіму ==
Па запрашэнні [[Габрыэль Грубер|Габрыэля Грубера]] пераязджае ў [[Санкт-Пецярбург|Пяцярбург]] як прапаведнік для сталічных італьянцаў (1801-18031801—1803). У 1802 г. быў абраны генеральным асістэнтам і ў наступным годзе быў накіраваны новым генералам Таварыства Ісуса, Г. Груберам, у Італію, каб весці падрыхтоўку да канчатковага аднаўлення Ордэна езуітаў. Разам з аднадумцамі яму ўдалося дамагчыся дазволу на дзейнаасць Таварыства ў [[Неапалітанскае каралеўства|Неапалітанскім каралеўстве]]. Памёр у Рыме.
== Літаратура ==
* Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всём мире. М., 2004
* [http://www.treccani.it/enciclopedia/gaetano-angiolini_(Dizionario-Biografico)/ ANGIOLINI, Gaetano].
[[Катэгорыя:Гісторыя Полацка]]
[[Катэгорыя:Адукацыя ў Полацку]]
[[Катэгорыя:Полацкі езуіцкі калегіум]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Полацкага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Ордэн езуітаў]]
[[Катэгорыя:Колішнія навучальныя ўстановы Беларусі]]
| 