Джордж Браўн: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 4:
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 1 чэрвеня 18801 г. у Санкт-Пецярбургу ў сям'і англічаніна ды італьянкі. Вучыўся ў езуіцкіх калегіумах [[Пецярбург]]а і [[Полацк]]а, [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]]. У Таварыства Ісуса ўступіў 6 жніўня 1817 г. у Пушы.
 
Пасля выгнання езуітаў з Расійскай імперыі (1820) пэўны час знаходзіўся ў Ферары, а потым вярнуўся ва Ўсходнюю Еўропу - на Галічыну. Выкладаў філасофію Цярнопальскім езуіцкім калегіуме (1822-1824), тэалогію ў Старай Весі (1824-1826) і Тынцы (1826-1828). У 1828 г. у Перамышлі высвечаны на ксяндза. Прафесар гуманістыкі ў Цярнопалі (1828-1830 і 1832-1833), царкоўнай гісторыі ў Тынцы (1830-1831), філасофіі (1833-1835). З 1838 па 1843 гг. - рэктар Цярнопальскага езуіцкага калегіума, потым прэфект штудый і прафесар багаслоўя ў Новым Сончы (1843-1844), прэфект гімназіі і ўсеагульнай гісторыі ў Цярнопалі (1844-1846). У 1846-1848 гг. - прэфект штудый, а потым - рэктар калегіума і шляхецкага канвікта, а таксама прафесар ўсеагульнай гісторыі ў Львове.
У [[1817]] годзе ўступіў у ордэн [[езуіты|езуітаў]].
У гады нядоўгай ліквідацыі Таварыства Ісуса ў Аўстрыйскай імперыі (1848-1852) Браўн заставаўся у Львове, працуючы над бібліяграфіяй езуітаў Польшчы, Літвы і Беларусі. У 1853 г. браў удзел у XXII Генеральнай кангрэгацыі Таварыства Ісуса ў Рыме, дзе меў магчымасць знайсці новыя матэрыялы да сваіх гістарычных даследаванняў. У 1854-1866 гг. - правінцыял Галіцкай правінцыі Таварыста Ісуса, а потым - настаяцель у ЛЬвове (1866-1870), пракуратара правінцыі і прэфект бібліятэкі ў Кракаве (1871-1879).
 
З [[1820]] года выкладаў тэалогію ў езуіцкіх калегіумах [[Цярнопаль|Цярнопаля]] і [[Львоў|Львова]].
 
== Працы ==
Вывучаў гісторыю ордэна езуітаў наПольшчы, [[Беларусь|Беларусі]]Літвы і ў [[Польшча|Польшчы]]Беларусі.
У [[1861]]—[[1870]] гадах супрацоўнічаў з часопісамі «[[Tygodnik katolicki]]» («Каталіцкі штотыднёвік»), у якім друкаваў артыкулы па гісторыі [[Беларусь|Беларусі]].
 
Вывучаў гісторыю ордэна езуітаў на [[Беларусь|Беларусі]] і ў [[Польшча|Польшчы]].
 
Стварыў бібліяграфічны слоўнік на лацінскай мове «Бібліятэка пісьменнікаў польскай часткі таварыства Ісуса» ([[1856]]).
 
Напісаў на [[лацінская мова|лацінскай мове]] гісторыю [[езуіты|езуітаў]] на [[Беларусь|Беларусі]] (не апублікавана, рукапіс захоўваецца ў архіве езуітаў у [[Рым]]е).
 
Стварыў бібліяграфічны слоўнік на лацінскай мове «Бібліятэка пісьменнікаў польскай асістэнцыі Таварыства Ісуса» ([[1856]]). Перадаваў бельгійскаму езуіту Аўгустыну дэ Бакеру матэрыялы да агульнай бібліяграфіі ордэна («Bibliothèque de la Compagnie de Jésus», t. 1-7, 1853—1861). Напісаў на [[лацінская мова|лацінскай мове]] гісторыю [[езуіты|езуітаў]] на [[Беларусь|Беларусі]] (не апублікавана, рукапіс захоўваецца ў архіве езуітаў у [[Рым]]е).
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
Радок 25 ⟶ 22:
{{DEFAULTSORT:Браўн, Джордж}}
[[Катэгорыя:Езуіты]]
[[Катэгорыя:Выпускнікі Полацкага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай гістарыяграфіі]]
[[Катэгорыя:Постаці польскай гістарыяграфіі]]