Салідарнасць (прафсаюз): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне
→‎Гады рэакцыі: арфаграфія
Радок 14:
 
== Гады рэакцыі ==
Пад ціскам [[СССР]] з аднаго боку, а з іншага — з-за прагнення любым коштам утрымаць у краіне ўладу [[ПАПП|Польскай аб’яднанай працоўнай партыі]] група ваенных на чале з міністрам абароны Польшчы генэралам [[Войцех Ярузэльскі|Войцехам Ярузэльскім]] абвясціла пра ўвядзеньне ў ноч на 13 снежня 1981 года [[Ваеннае становішча|ваеннага становішча]], фактычна ўвёўшы ў краіне ваенную дыктатуру на ўзор вайсковыхваенных [[хунта]]ў краін [[Лацінская АменыкаАмерыка|Лацінскай Амерыкі]]. У вялікіх [[горад|гарадах]] была ўведзеная каменданцкая гадзіна ды вайскова-паліцэйскае патруляванне. Кіраўнікі апазіцыі, у тым ліку [[Лех Валенса]], былі арыштаваныя і інтэрнаваныя. 8 кастрычніка 1982 пасля прыняцця новага закону аб прафсаюзах «Салідарнасць» была цалкам забароненая і вымушаная перайсці да падпольных форм працы.
 
Тым не меней, грамадзкаяграмадская незадаволенасць, якая ўзрастала цягам наступных гадоў, сіла апазіцыі і ўплыў царквы, эканамічныя праблемы і міжнародная сітуацыя змусілі ўладу да шэрагу саступак. Былі праведзеныя палавінчатыя рэформы палітычнай сістэмы, укараняючы прынцыпы, што выкарыстоўваюцца ў дэмакратычных ладах.
 
Найбольш актыўныя сябры «Салідарнасці», асабліва яе правае крыло, перайшлі да падпольных форм барацьбы. У чэрвені 1982 ва [[Уроцлаў|Уроцлаве]] паўстала падпольная палітычная арганізацыя «Салідарнасць, што змагаецца» (спярша пад назвай «Угода салідарнасці, што змагаецца»). Ініцыятарам стварэння і кіраўніком арганізацыі стаў [[Корнэль Маравецкі]], дэлегат 1-га З’езду прафсаюза «Салідарнасць» у Гданську (1981). У адрозненне ад «Салідарнасці» — грамадскага руху — гэта арганізацыя ад самага пачатку стала арганізацыяй з суворым сяброўствам, канспірацыяй і набыла палітычны характар.