Тэалогія вызвалення: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: ''''Тэалогія вызвалення''' — хрысцiянская школа тэалогіі, узнікшая ў Паўднё...'
 
др дапаўненне
Радок 1:
'''Тэалогія вызвалення''' — [[хрысціянства|хрысцiянская]] школа тэалогіі, узнікшая ў [[Паўднёвая Амерыка | Паўднёвай Амерыцы]] на грунцеаснове [[Хрысціянскі сацыялізм|хрысціянскага сацыялізму]]. Яна засяроджвае ўвагу на [[Ісус Хрыстос|Ісусу Хрысце]] не толькі як Адкупіцеля, але і як Вызваліцеля прыгнечаных, а таксама бачыць галоўную хрысціянскую місію ў прадастаўленнi справядлівасцi бедным і прыгнечаным.
 
== Сутнасць ==
Радок 13:
* хрысціянскае выратаванне недасягальна без эканамічнага, палітычнага, сацыяльнага і ідэалагічнага вызвалення як значнага прыкметы чалавечай годнасці;
* iснуюць не толькі грэшнікі, але і ахвяры граху, якія маюць патрэбу ў справядлівасці і абароне;
* бедныя заўсёды павінны ўсведамляць, што яны ўцягнутыя ў працэс [[класавая барацьба|класавай барацьбы]];
* гарантыя агульнадаступных адукацыі і аховы здароўя;
* знішчэнне эксплуатацыі, самавольства і несправядлівасці.
Радок 23:
 
== Практыка тэалогii вызвалення ==
Самае радыкальнае ў тэалогіі вызвалення было не ў тэарэтычных працах адукаваных святароў і навукоўцаў, а ў сацыяльнай арганізацыі, а дакладней, у рэарганізацыі царкоўнай практыкі па мадэлі «першасных хрысціянскіх абшчын» ({{ref-en|Christian base communities}}). Першасныя абшчыны ўяўлялі сабой малыя сходу, звычайна за межамі царквы, на якіх абмяркоўваліся месцы з [[Біблія|Бiблii]] або цэлебравалася імша. Яны былі асабліва распаўсюджаныя ў сельскіх раёнах Лацінскай Амерыкі, дзе не хапала парафіяльных святароў і вялікае значэнне надавалася ўдзелу свецкіх у набажэнстве<ref>''Liberation Theology and Its Role in Latin America''. Elisabeth Erin Williams. Monitor: Journal of International Studies. The College of William and Mary</ref>. У маi [[2007]] г. у адной толькі [[Бразілія|Бразiлiі]] дзейнічала 80 000 пярвічных абшчын<ref>[https://www.nytimes.com/2007/05/07/world/americas/07theology.html?pagewanted=1&ei=5089&en=34f757c655dbef9f&ex=1336190400&partner=rssyahoo&emc=rss "As Pope Heads to Brazil, a Rival Theology Persists"] ''The New York Times'' May 7, 2007.</ref>.
 
Тэалогія вызвалення, нягледзячы на ​​яе дактрынальнай кадыфікацыю, на практыцы мела ў сваёй аснове рух знізу ўверх, калі схему пропаведзяў і сутачных набажэнстваў рыхтуюць самі мірскія прыхаджане, а не іерархія артадаксальнай царквы.
Радок 31:
 
{{Зноскі}}
 
== Лiтаратура ==
* Радугін А. А. «Тэалогія вызвалення» - барацьба тэндэнцый у афрыканскай тэалогіі // Пытанні навуковага атэізму. Вып. 39 / рэдкал. У. І. Гараджа (адк. Рэд.) І інш .; Акад. таварыстваў. навук ЦК КПСС. Ін-т навуковага атэізму. - М .: Думка, 1989. - С. 140-160. - 335 с. - 18 870 экз.
 
== Спасылкi ==