Уільям Шэкспір: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 171:
== Уплыў ==
{{main|Уплыў Уільяма Шэкспіра}}
[[Файл:Macbeth consulting the Vision of the Armed Head.jpg|thumb|230px|left|«Макбет», {{нп5|Генры Фюзелі||es|Johann Heinrich Füssli|ДА}} (1793—1794), {{нп5|Шэкспіраўская бібліятэка Фолджэра||ru|Шекспировская библиотека Фолджера}}, Вашынгтон.]]
Працы Шэкспіра сур’ёзна паўплывалі на тэатр і літаратуру наступных гадоў. У прыватнасці, ён пашырыў вобласць працы драматурга з характарызацыяй персанажаў, сюжэтам, [[мова]]й і [[жанр]]ам{{Sfn|Chambers|1944|p=35}}. Прыкладам, да ''«[[Рамэа і Джульета|Рамэа і Джульеты]]»'' рамантыка ніколі не разглядалася як годная тэма для трагедыі{{Sfn|Levenson|2000|pp=49–50}}. [[Салілоквій|Салілоквіі]] галоўным чынам выкарыстоўваліся для паведамлення гледачам пра адбытыя падзеі; Шэкспір пачаў
Шэкспір паўплываў на такіх пісьменнікаў як [[Томас Хардзі]], [[Уільям Фолкнер]] і [[Чарльз Дыкенс]]. Таксама яго ўплыў пашырыўся і на [[Герман Мелвіл|Германа Мелвіла]]; яго капітан Ахаў з рамана ''«[[Мобі Дзік]]»'' — класічны {{нп5|трагічны герой||ru|Трагический герой}}, натхнёны каралём Лірам{{Sfn|Bryant|1998|p=82}}. Навукоўцы падлічылі, што 20 000 музычных твораў злучаны з працамі Шэкспіра. Сярод іх 2 оперы [[Джузэпэ Вердзі]], ''«{{нп5|Атэла (оперы Вердзі)|Атэла|ca|Otello (Verdi)|ВА}}»'' і ''«{{нп5|Фальстаф (опера)|Фальстаф||Falstaff (opera)|ВА}}»'', у першакрыніцы якіх ляжаць аднайменныя п’есы{{Sfn|Wells|Orlin|2003|pp=641–2.}}. Шэкспір таксама натхніў мноства мастакоў, улучаючы рамантыкаў і [[Прэрафаэліты|прэрафаэлітаў]]. Швейцарскі мастак [[Генры Фюзелі]], сябар [[Уільям Блэйк|Уільяма Блэйка]], нават пераклаў на нямецкую мову п’есу ''«Макбет»''{{Sfn|Paraisz|2006|p=130}}. Распрацоўнік тэорыі [[псіхааналіз]]у [[Зігмунд Фрэйд]] абапіраўся на шэкспіраўскую псіхалогію, у прыватнасці на выяву Гамлета, у сваіх тэорыях пра чалавечую прыроду<ref>{{кніга|аўтар=Bloom, Harold|загаловак=The Western Canon|выданне=New York|выдавецтва=Riverhead Books|pages=346}}</ref>.
| |||