Алесь Дубровіч: Розніца паміж версіямі

'''Алесь Дубровіч''', сапр.:'''Аляксей Рыгоравіч Рэдзька''' ({{ДН|||1910}}, в. [[Галубічы]] [[Дзісенскі павет|Дзісенскага пав.]] [[Віленская губернія|Віленскай губ.]], цяпер в. [[Каралевічы (Глыбоцкі раён)|Каралевічы]], {{МН|Глыбоцкі раён|у Глыбоцкім раёне|}}, [[Віцебская вобласць]] — {{ДС|7|11|1942}}, {{МС|Глыбоччына||}}) — беларускі [[паэт]].

Друкавацца пачаў у [[1928]] годзе (карэспандэнцыі ў газ.газеце «Доля працы»). У [[1933]] годзе апублікаваны яго першы верш «Беларусь». Удзельнік 1-га нелегальнага з’езда заходнебеларускіх пісьменнікаў ([[Вільня]], 1933). Арыштаваны польскімі ўладамі ў [[1934]] годзе за падпісанне і публікацыю «Дэкларацыі групы паэтаў да ўсіх пісьменнікаў Заходняй Беларусі». Два з паловай гады без суда правёў у віленскай турме на [[Лукішская турма|Лукішках]]. Палітвязні выдавалі рукапісны час.часопіс «Краты», дзе Д.ён змяшчаў свае творы пад псеўданімамі Макар і Мікіта. Пасля вызвалення ў [[1936]] годзе узяў псеўданім «Алесь Дубровіч». Актыўна друкаваўся ў заходнебел.заходнебеларускіх перыядычных выданнях («Беларускі летапіс», «Калоссе»). У кастр.кастрычніку [[1939]] года быў дэлегатам Народнага сходу ў Беластоку[[Беласток]]у. У [[1940]] года пасля з’яднання Зах.|Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі з [[БССР]] працаваў карэспандэнтам газ.газеты «Вілейская праўда». У гады вайны ў антыфашысцкім падполлі. Быў арыштаваны ў канцы ліст.лістапада [[1942]] года акупацыйнымі ўладамі; расстраляны.