Сан-П’етра (востраў): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) |
||
Радок 42:
Востраў Сан-П’етра быў населены ўжо ў [[неаліт|неаліце]]. На поўднёвым усходзе вострава выяўлена [[пячора|пячорная]] магільня тыпу [[домус-дэ-янас]]. У [[1 тысячагоддзе да н.э.|1]] тысячагоддзі да н. э. на ім спыняліся [[фінікійцы|фінікійскія]] мараплаўцы. Пасля [[Першая Пунічная вайна|Першай пунічнай вайны]] Сан-П'етра трапіў пад уладу [[Старажытны Рым|Рыма]]. Згодна паданню, [[шторм]] заспеў каля берагоў вострава [[карабель]], на якім плыў [[Пётр (апостал)|Святы Пётр]]. З гэтай падзеяй звязвуюць яго сучасную назву.
У [[сярэднявечча|сярэднявеччы]] Сан-П'етра быў пакінуты жыхарамі з-за нападаў [[карсары|карсараў]]. У [[1736]] г. сюды перасяліліся з [[Табарка|Табаркі]] [[Лігурыя|лігурыйскія]] каланісты. Яны заснавалі на ўсходнім беразе горад [[Карлафортэ]]. У [[1793]] г. на кароткі час акупаваны [[Францыя]]й. У [[1798]] г. [[туніс]]кія карсары захапілі ў палон амаль 1000 астравіцян.
Мясцовыя жыхары працягваюць захоўваць элементы лігурыйскай каланіяльнай культуры і [[дыялект]]ную гаворку ''табарчына''.
| |||