Энрыка Дандала: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
крыніца — ru:Дандоло, Энрико |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 41:
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 85%; background:#FFE4B5; color:black; width:22em; max-width: 40%;" cellspacing="5"
| style="text-align: left;" |
Пры ўзяцці [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]] праявіў дзіўную адвагу. Венецыянскія маракі не адважваліся выцягнуць судны на бераг, і тады дож стаў на носе галеры побач са сцягам Святога Марка і крыкнуў людзям, каб яго першым высадзілі на сушу. Калі іншыя венецыянцы ўбачылі штандар Святога Марка і побач з ім галеру свайго дожа, адчулі сорам і перанялі яго прыклад.<br>''Па ўспамінах '''[[Жафруа дэ Вілардуэн]]а'''''
| style="text-align: left;" | <center>''''
|}
[[Выява:Enrico_Dandolo_gravestone.jpg|thumb|left|250px|Кенатаф Энрыка Дандала ў [[Сафійскі сабор (Канстанцінопаль)|Святой Сафіі]]]]
[[13 красавіка]] [[1204]] года Канстанцінопаль [[Аблога і падзенне Канстанцінопаля (1204)|быў узяты і разрабаваны]]. У тым жа годзе была заснавана [[Лацінская імперыя]] са сталіцай у Канстанцінопалі. Венецыя атрымала значныя каланіяльныя тэрыторыі і ўмацавала сваё эканамічнае становішча.
У маі [[1205]] года Энрыка Дандала захварэў і сканаў 1 чэрвеня 1205 года ва ўзросце 98 гадоў у Канстанцінопалі. Вестка пра яго смерць прыйшла ў Венецыю 20 ліпеня 1205 года. (Пра гэта згадваў пазней венецыянскі храніст [[Марына Сануда Малодшы|Марына Сануда]]) (паводле іншых звестак: у жніўні).
Дожа пахавалі ў Канстанцінопалі ў [[Сафійскі сабор (Канстанцінопаль)|Сафійскім саборы]]. Грабніца Дандала захавалася да нашых часоў.
[[Жафруа дэ Вілардуэн|Вілардуэн]] называе яго «чалавекам вельмі мудрым і доблесным».
Імя Энрыка Дандала насіў [[Энрыка Дандала (браняносец)|адзін з браняносцаў]] флоту Італіі.
Энрыка Дандала фігуруе ў квазігістарычным рамане [[Горан Петравіч|Горана Петравіча]] «Аблога царквы святога Спаса» (1997). Гістарычная паслядоўнасць падзей і кола іх удзельнікаў у гэтай кнізе хоць і захаваны, але цалкам пераасэнсаваны ў духу балканскага магічнага рэалізму. У прыватнасці, Дандала выведзены як адмоўны персанаж, чорны маг, які пакутуе ад таямнічай хваробы вачэй — «замаразі».
== Цікавыя факты ==
| |||