Вікіпедыя

Барыс Уладзіміравіч Асаф’еў: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 25:
У навуковай спадчыне Б. У. Асаф’ева займае цэнтральнае месца і мае прынцыпова новае значэнне г. зв. тэорыя інтанацыі. Разглядаючы музыку як адзін з найважнейшых складнікаў духоўнага жыцця, Асаф’еў звязваў яе з агульнакультурнымі і сацыяльнымі з’явамі. Асаф’еў абгрунтаваў паняцце сімфанізму як метаду, унёс значны ўклад у эстэтыку, тэорыю, гісторыю музыкі, вучэнне пра музычную форму.
 
Аўтар фундаментальных працы пра творчасць [[Міхаіл Іванавіч Глінка|М. І. Глінкі]], [[Мадэст Пятровіч Мусаргскі|М. П. Мусаргскага]], [[Пётр Ілліч Чайкоўскі|П. І. Чайкоўскага]], [[АляксандраАляксандр КанстанцінавічаКанстанцінавіч ГлазуноваГлазунов|А. К. Глазунова]], [[Ігар Фёдаравіч Стравінскі|І. Ф. Стравінскага]], [[Сяргей Іванавіч Танееў|С. І. Танеева]], [[Сяргей Сяргеевіч Пракоф'еў|С. С. Пракоф’ева]] і інш. У кампазітарскай творчасці Асаф’ева вылучаюцца балеты «Полымя Парыжа» ([[1932]]) і «Бахчысарайскі фантан» ([[1934]]). Таксама аўтар опер, 4 сімфоній, камерна-інструментальных сачыненняў і музыкі да драматычных спектакляў.
{{зноскі}}
 
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Барыс_Уладзіміравіч_Асаф’еў"