Міхаіл Андрэевіч Савіцкі: Розніца паміж версіямі

}}

 

'''Міхаі́л Андрэ́евіч Саві́цкі''' (нар. [[18 лютага|18.02]].[[1922]], в. [[Звянячы]] [[Талачынскі раён|Талачынскага раёна]] – [[8 лістапада|08.11]].[[2010]], [[Мінск]]) — [[народны мастак БССР]] (1972), [[народны мастак СССР]] (1983), правадзейны член АМ Расіі, акадэмік Нацыянальнай АН Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР ([[1973]]), [[Герой Беларусі]] (2006).

 

 

Працаваў у галіне станкавага і манументальнага жывапісу. У аснове твораў ваеннай тэматыкі асабістыя ўражанні ад гераічнай барацьбы народа супраць нямецкіх акупантаў, злачынстваў фашыстаў супраць чалавецтва. Значнае месца ў творчасці Савіцкага займаюць партрэты. Галоўнае месца ў творчасці 1990—2001 гадоў займае хрысціянская тэматыка.

 

Для мастака характэрна публіцыстычнае, эмацыйна-экспрэсіўнае расчыненне гістарычных і сучасных тэм («Песня», [[1957]]; цыклы «Гераічная Беларусь», [[1967]], «Лічбы на сэрца» (у аснову якога пакладзены ўспаміны і ўражанні пра нялюдскую жорсткасць у нямецкіх канцлагерах), [[1976]]; карціны «Партызанская мадонна», «Легенда пра бацьку Міная», «Дзеці вайны» і інш.). Гэтыя палотны — паніхіда загінулым героям і гімн [[савецкі патрыятызм|патрыятызму]] савецкіх людзей.