Аляксандр Іванавіч Цыркуноў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне, арфаграфія
→‎Творчасць: афармленне, вікіфікацыя, арфаграфія
Радок 38:
 
== Творчасць ==
Працуе ў галіне станковага жывапісу пераважна ў жанрах партрэта, тэматычна-гістарычнай карціны, краявіду, рэчавіду. Найбольш значныя творы: «Бабуліна спадчына» (1975), «Веткаўчанін Хведар Шкляраў» (1976), «Гусляр» (1980), «Белая мелодыя» (1982), «Спрадвеку ад Нараджэння» (1983), «Дудары» (1983), «Хрост ліцьвінаў» (1987), «Барвяны шчыт. Прысвячэнне Васілю Быкаву» (1990), «Памяці Язэпа Драздовіча» (1990), «Покліч» (1991), «Курапаты, прывід», (1992),  “Рассунуўшы цемру. Прысвячэнне Міколу Ермаловічу” (1993), “Ані канца, ані пачатку” (1995), “Плашчаніца нацыянальнай ідэі” (2000), “Янка Купала. На куццю.”  (2012), “Містэрыя плошчы ў Паставах” (2014); трытворы: «На досвітку» (1978), «Лявоніха» (1980), «Агмень» (1983), «Свята» (1988), «Героям [[Бітва пад Монтэ-Касіна (1944)|Монтэ-Касіна]]» (2015).
 
Ранейшым творам уласціва схільнасць да распрацовак суворага стылю. Зараз Алесь Цыркуноў працуе ў сымбалічна-рэалістычным стылі, які выяўляе выразную эстэтызацыю фармальнага жывапісу і захоўвае традыцыйныя нацыянальныя тэндэнцыі.
Радок 48:
Шэраг персанальных і групавых мастацкіх выставаў праведзена як у Беларусі, так і за мяжой: Літва, Латвія, Расія, Украіна і іншыя.
 
Творы захоўваюцца ў фондах [[Нацыянальны мастацкі музей Беларусі|Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь]], [[Музей сучаснага выяўленчага мастацтва (Мінск)|Музея сучаснага выяўленчага мастацтва]], [[Нацыянальны гістарычны музей Беларусі|Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь]], [[Беларускі дзяржаўны музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны|Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны]], [[Магілёўскі абласны мастацкі музей імя Паўла Масленікава|Магілёўскага абласнога мастацкага музея імя Паўла Масленнікава]], [[Гродзенскі дзяржаўны гісторыка-археалагічны музей|Гродзенскага дзяржаўнага гісторыка-археалагічнага музея]], Гомельскага музея сядзібна-паркавай архітэктуры, [[Полацкі краязнаўчы музей|Полацкага краязнаўчага музея]], [[Веткаўскі музей стараабрадніцтва і беларускіх традыцый імя Ф. Р. Шклярава|Веткаўскага музея народнай творчасці]], [[Жлобінскі гісторыка-краязнаўчы музей|Жлобінскага гісторыка-краязнаўчага музея]], [[Пастаўскі краязнаўчы музей|Пастаўскага краязнаўчага музея]], у прыватных зборах Беларусі, Расіі, Італіі, Польшчы, Украіны і іншых.
 
З 1998 г.года акрамя жывапісу займаецца разьбярскай творчасцю. Пачынаючы з 2000 г.года ім усталяваны шэраг манументальна-мемарыяльных помнікаў і памятных Знакаў (*некаторыя з іх рэалізаваны пры саўдзеле іншых асоб): юбілейны Крыж усім Святым Беларусі, в.ў вёсцы [[Чэхі,]] [[Мядзельскі р.раён|Мядзельскага раёна]] (2000); намагільны помнік Вандзе Ромар в.у вёсцы [[Канябічы,]] [[Пастаўскі р.раён|Пастаўскага раёна]] (2001);  помнік паўстанцу[[Паўстанне  18481863—1864 ігадоў|паўстанцу 18631863—1864 гадоў]] Фларыяну Даноўскаму з выявай у мармуры*, в.ў вёсцы Канябічы, Пастаўскі р.  (2002);  Капліцакапліца Пашаныпашаны ў памяць палеглых змагароў-паўстанцаў за Айчыну ў 17951794, 1831, 1863 гг.),гадах в.у вёсцы [[Страча,]] [[Астравецкі р.раён|Астравецкага раёна]] (2004);  Брамнаябрамная капліца на хрысціянскіх могілках*, в.у вёсцы [[Радута,]] [[Пастаўскі р.раён|Пастаўскага раёна]] (2005);  памятны Знакзнак жаўнерам-суайчыннікам, палеглым у 1920 г.годзе *,ў м.гарадскім Лынтупы,пасёлку Пастаўскі р.[[Лынтупы|Лынтупах]] (2008); памятны Крыжкрыж ксяндзу [[Вінцэнт Гадлеўскі|Вінцэнту Гадлеўскаму]]*, урочышчава ўрочышча [[Трасцянец]], пераўсталяваны ля [[Касцёл Найсвяцейшай Тройцы на Залатой Горцы|касцёла Св.Святога Роха,]] г.ў МенскМінску (2009); памятны Крыжкрыж [[Вацлаў Юстынавіч Ластоўскі|Вацлаву Ластоўскаму*]] з ягонай выявай, урочышчава ўрочышчы [[Курапаты, г. Менск]] (2016); памятны Знакзнак [[Мікола Гусоўскі|Міколу Гусоўскаму,]] г.ў горадзе [[Томск]]у (2017) і іншыя.
 
== Узнагароды ==
УшанаваныУзнагароджаны ордэнам “Гонар«Гонар Айчыны”Айчыны» (1993) і чэшскім медалём Масарыка (2005).
 
== Спасылкі ==