Кастусь Акула: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 8:
| Шырыня герба =
| Подпіс герба =
| Імя пры нараджэнні =
| Псеўданімы =
| Дата нараджэння =
| Месца нараджэння =
| Дата смерці =
| Месца смерці =
| Грамадзянства =
Радок 32:
}}
{{цёзкі2|Качан}}
'''Кастусь Акула''' (сапр. '''Аляксандр Ігнатавіч Качан'''; {{ДН|16|11|1925}}, [[Верацеі (Крулеўшчынскі сельсавет)|Верацеі]], [[Дзісенскі павет (1921—1940)|Дзісненскага павета]] [[Віленскае ваяводства (1926—1939)|Віленскага ваяводства]] [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]] (цяпер Крулеўшчынскі сельсавет, [[Докшыцкі раён]], [[Віцебская вобласць]]) — {{ДС|29|1|2008}}, {{Месца смерці|Таронта|ў Таронта}}, [[Канада]]) — беларускі [[пісьменнік]], [[журналіст]], [[выдавец]], [[грамадскі дзеяч]] беларускай [[эміграцыя|эміграцыі]].
== Біяграфія ==
Радок 39:
Падчас нямецкай акупацыі настаўнічаў. У чэрвені [[1944]] паступіў у Мінскую школу камандзіраў [[Беларуская Краёвая Абарона|БКА]], разам з якой пакінуў Беларусь. У лістападзе 1944 апынуўся ў складзе [[30-я грэнадзёрская дывізія СС (1-я беларуская)|30-й дывізіі СС]], зарганізаванай пераважна з беларусаў, у [[Эльзас]]е, насупраць французскай арміі ў ваколіцах Мюль-гоўзэ-Альткірх, на падыходзе да Рэйна. Перайшоў на бок антыгітлераўскіх хаўруснікаў. Са снежня 1944 ваяваў у Італіі ў складзе [[Армія Андэрса|2-га польскага корпуса]], які ўваходзіў у склад 8–й [[Армія Вялікабрытаніі|Брытанскай арміі]].
Узнагароджаны залатой «Зоркай Італіі», брытанскім «{{нп3|Ваенным медалём||en|Military Medal}}».
У [[1946]]—[[1947]] гадах жыў у [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]. Удзельнічаў у заснаванні [[Згуртаванне беларусаў Вялікабрытаніі|Згуртавання беларусаў Вялікай Брытаніі]] (1946). У чэрвені 1947 года пераехаў у [[Канада|Канаду]] (Таронта). Адзін з заснавальнікаў [[Згуртаванне беларусаў Канады|Згуртавання беларусаў Канады]] (1948), першы ягоны старшыня. Рэдагаваў газету «[[Беларускі Эмігрант]]» (1948—1954), часопіс беларускіх ветэранаў «[[Зважай]]» ([[1974]]—[[1997]])<ref name="Шматгалосы"/>.
Летам 1992 прыязжджаў у Мінск. Наведаў выдавецтва «[[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|Мастацкая літаратура]]», у якім неўзабаве пачалася падрыхтоўка выдання [[раман]]а «Змагарныя дарогі» (выйшаў з друку ў 1994).
Пахаваны на могілках Пайн Хілс у Таронта, разам з жонкай і сынам<ref>{{Крыніцы/Могілкі як частка мемарыяльнай культуры беларускай эміграцыі}}</ref>.
Радок 47 ⟶ 49:
== Творчасць ==
Пісаў на беларускай і англіскай мовах.
Аўтар
У трылогіі «Гараватка» («Дзярлівая птушка», 1965; «Закрываўленае сонца», 1974; «Беларусы, вас чакае зямля», 1981) праз гісторыю беларускай вёскі з сімвалічнай назваю Гараватка імкнуўся паказаць гістарычны лёс Беларусі — гераічнай і мужнай краіны, якая здолела вытрымаць выпрабаванні розных акупацый яе чужынцамі. Раманы «Змагарныя дарогі» (1962), «За волю» (1991) пераважна аўтабіяграфічныя, прысвечаныя лёсу беларускай моладзі ў складаных даваенных, ваенных і пасляваенных умовах на Беларусі і за мяжою, яе шляху да нацыянальнай самасвядомасці. У зборнік «Усякая ўсячына» (Таронта, 1984) увайшла проза, паэзія, драматургія Кастуся Акулы, яго аўтабіяграфічныя абразкі.
| |||