Міхал Апанасавіч Вітушка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(удзельнік выдалены) др (выдаленае кароткае апісанне змен) |
(удзельнік выдалены) др (выдаленае кароткае апісанне змен) |
||
Радок 34:
У ліпені [[1941]] г. прыязджае з Нясвіжа ў [[Мінск]], дзе бургамістр горада [[Вітаўт Тумаш]] прызначае яго намеснікам [[Дзмітрый Касмовіч|Дзмітрыя Касмовіча]], каменданта гарадской паліцыі і начальніка аправізацыйнага аддзела гарадской управы.<ref>{{Крыніцы/Беларусь учора і сяньня|261}}</ref> Адзін з стваральнікаў беларускай паліцыі ў Мінску. У жніўні 1941 г. Міхал Вітушка камандзір аднаго з аддзелаў [[Беларуская самаахова|Беларускай самааховы]] на Заходнім Палессі, дзе Беларуская самаахова праводзіла сумесную з [[Беларуская вызваленчая армія|Палескай сеччу УПА]] антысавецкую аперацыю. Увосень 1941 г. пасля ўсталявання [[Генеральная акруга Беларусь|цывільнай нямецкай улады]] з'язджае ва ўсходнюю ваенную зону Беларусі. У канцы кастрычніка 1941 г. разам з [[Радаслаў Астроўскі|Радаславам Астроўскім]] і [[Дзмітрый Касмовіч|Дзмітрыем Касмовічам]] арганізуе мясцовую адміністрацыю ў [[Бранск]]у, сярод іншага займаецца зборам цёплых рэчаў у насельніцтва для [[Вермахт]]а.<ref>{{Крыніцы/Беларусь учора і сяньня|304}}</ref> Вясной [[1942]] г. займаецца арганізацыяй нямецкай службы парадку ў Бранскай акрузе. 20 красавіка 1942 г. накіраваны ў [[Смаленск]], дзе таксама разам з Р. Астроўскім і Дз. Касмовічам арганізуе мясцовую адміністрацыю і службу парадку. Міхал Вітушка ўваходзіў у Цэнтральны камітэт [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыі]], ад якога атрымаў чын генерала. Загадам галоўнага ўпраўлення Імперскай Бяспекі ў [[Берлін]]е аб прызначэнні (зацвярджэньні) «туземных камандзіраў» аперацыі «Любімая Котка» на тэрыторыі генеральнага камісарыяту Беларусь ад [[27 лістапада]] [[1943]] г. прызначаны кіраўніком арганізацыі «[[Чорны кот (арганізацыя)|Чорны кот]]»<ref>[[Сяргей Ёрш]]. [[Беларускі Рэзыстанс (часопіс)|Беларускі Рэзыстанс]] N2(7)/2009</ref>. У чэрвені [[1944]] г. удзельнічаў у [[Другі Усебеларускі кангрэс|II Усебеларускім кангрэсе]]. Адзін з арганізатараў планаванага антынямецкага выступу ў [[Мінск]]у, мэтай якога было абвяшчэнне незалежнай [[БНР|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. З лета [[1944]] г. — афіцэр [[Паветрана-дэсантны спецыяльны батальён «Дальвіц»|дэсантнага батальёна «Дальвіц]]», маёр [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]].
Паводле адных звестак, [[17 лістапада]] [[1944]] г. дэсантаваны на Віленшчыну на чале атраду парашутыстаў і [[7 студзеня]] [[1945]] г. быў забіты ў баі.<ref>Сямашка Я. Армія Краёва на Беларусі. Mн., 1994. С. 416.</ref> Паводле іншых звестак, пад яго імем дэсантаваны іншы чалавек, а Вітушка з'явіўся ў [[Беларусь|Беларусі]] пазней, быў дэсантаваны ў ноч з 30 лістапада на 1 снежня<ref>Ёрш С., Горбік С. Беларускі супраціў. Львоў, 2006. С. 148—155.</ref>. Паводле гэтых звестак, дзейнасць у Беларусі Вітушка пачаў у [[1946]] г., рэарганізаваўшы антысавецкі партызанскі рух Цэнтральнай і [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] ў [[Беларуская вызваленчая армія|Беларускую вызваленчую армію]]. Кіраваў [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускай незалежніцкай партыяй]], рэдагаваў часопіс «За волю». Спыніў партызанскую дзейнасць, узначальваў падполле. У пачатку 1950-х вывеў ацалелыя партызанскія атрады праз Польшчу і Латвію на Захад; сам ён заставаўся ў Польшчы, адкуль кіраваў антысавецкім падполлем, а ў 1960-х перабраўся на Захад.<ref name="
{{зноскі}}
Радок 43:
== Спасылкі ==
* [http://www.
* [http://www.gazetaby.com/index.php?sn_nid=9577&sn_cat=35 Ёрш С. Камандзір беларускіх «лясных братоў» (фота друкуюцца ўпершыню) // Салідарнасць gazeta by // 04.11.2007] — Эл.рэсурс gazetaby.com
* [http://
{{DEFAULTSORT:Вітушка Міхал}}
|