Самбуру: Розніца паміж версіямі

Кантакты прадстаўнікоў гэтага народа з [[Еўропа|еўрапейцамі]] пачаліся з канца [[19 стагоддзе|XIX]] ст. Аднак з-за частых ваенных сутычак [[Вялікабрытанія|брытанская]] каланіяльная адміністрацыя, а потым улады незалежнай [[Кенія|Кеніі]] абмяжоўвалі наведванне населенага імі рэгіёёна да канца 1970-х гг. Дзякуючы гэтаму традыцыйная [[культура]] самбуру захавалася значна лепей, чым ў многіх іншых [[афрыка]]нскіх народаў.

 

Тэрыторыі, населеныя самбуру, уяўляюць сабою [[плато]], перадгор'і і [[нізіна|нізіны]], пакрытыя [[саванна]]й, дзе асноўны занятак — адгонная [[жывёлагадоўля]]. Самбуру трымаюць [[карова|кароў]], [[каза свойская|коз]], [[авечка свойская|авечак]], [[Вярблюд аднагорбы|вярблюдаў]]. З сацыяльнага пункту гледжання каровы з'яўляюцца найбольш важнымі, паколькі іх колькасць вызначае грамадскі статус уладальнікаў. [[Ялавічына|Ялавічыну]] ўжываюць у ежу рэдка, часцей — [[малако]] і [[кроў]] жывёл, аднак прадукты жывёлагадоўлі абменьваюцца на [[Збожжавыя культуры|збожжа]] і [[гародніна|гародніну]]. У засушлівы сезон займаюцца [[збіральніцтва]]м. У мінулым было шырока распаўсюджана [[паляванне]], аднак самбуру любяць падкрэсліваць, што ў адрозненні ад [[туркана]] ядуць толькі некаторыя віды дзікіх раслін і жывёл.